Een nieuwe sessie met een geneeskrachtig recept van dr. P. Pisser, speel de albums geheel af (tenzij anders aangegeven), speel de muziek zo hard mogelijk, bassen idem dito, natuurlijk zonder iemand tot last te zijn. Laat je verrassen door de muziek, daarmee geef je de hersenen voer, waar ‘ze’ rustig van worden en tegelijkertijd getraind worden voor wat komen gaat. Let wel! Met de recepten van de dokter, loop je de grote kans, van allerlei rare ideeën verlost te worden, dogma’s die zijn ingepompte vanaf je kindertijd, of het nu om religie, politieke ideologie, of wat dan ook gaat, in het leven hoor je geluk te hebben, vrij van spanningen en zware financiële plichten, of schuldgevoelens, die niet anders te verklaren zijn, dan door indoctrinatie. Met de recepten, leer je weer empathie met je medemens te krijgen, of dat nu je buurmens van naast je deur is, of één van de andere kant van de wereld. Je leert dat iedereen verantwoordelijk is voor de wereld en dat het eindelijk afgelopen moet zijn met roofbouw te plegen en de wateren, lucht en grond op schandalige wijze te vervuilen. Je leert dan ook, dat je gedrag van mensen, die schijt aan deze zaken hebben niet langer hoeft te pikken en dat je je mond open kan en moet trekken.
Genoeg geouwehoerd, tijd voor muziek.
De dokter begint vandaag met John Mayall’s Bluesbreakers met ‘Bare Wires’, een prachtig tijdsdocument uit de 60er jaren, Britse blues van topkwaliteit! Maar wel de remix met prachtig bonus materiaal! Jenny’ voor Jenny L. en uiteraard dank aan Johan van der Wielen, beiden ook met groet natuurlijk! De dokter is duidelijk weer op hipppie toer, Coloseum met ‘Valentine Suite’, geweldige bluesjazzrock, met een waanzinnige organist, groots! Over orgels gesproken, ja hoor daar is’ie weer: Jimmy Smith met ‘Judo Mambo’, cd 8 uit de box ‘Kind of Smith’, godver wat was de man goed zeg, jezus! Genieten piepels! Een paar jaar verder: Van Der Graaf Generator van hun vierdelig album ‘ The Box’, deel 2 ‘The Tower Reels’, Peter Hammil en z’n muzikale maten, godvergeten goed mensen! We vervolgen deze reis met Chet Nuneta en ‘Pangea’, een magisch mooi album, eerder in dit blogtheater, dat heb je met uiterst geneeskrachtige muziek! Het lijkt wat snel, maar dat valt best mee, het laatste album deze dag, Jah Wobble met ‘Umbra Sumus’ , ook al vaker door de dr. voorgeschreven, maar het is dan ook een waanzinnig sterk album, trek je niets aan van dat Mount Zion, ook erg goede muzikanten kunnen op een verkeerd spoor landen, maar volgens mij is het aardig goed gekomen met Wobble, z’n muziek is tijds- en grenzeloos, dat is zeker!
Veel plezier en laat je nooit meer afbekken, door niemand!
