Tamara
Pearson doet vrijwilligerswerk voor een opvang van daklozen in Mexico stad, deze
opvang is gesloten vanwege het Coronavirus……. Aan de hand van
haar ervaringen heeft ze een artikel geschreven met de strekking dat
de maatregelen die de rijke landen hebben genomen tegen het virus,
desastreus zijn voor arme landen en ronduit een ramp voor arme en/of
dakloze mensen in die landen…… (aan het eind van mijn schrijven nog een opmerking over het voorgaande, die ook voor de rijke landen geldt)

Pearson
begint haar artikel met het voorbeeld van een 72 jarige dakloze man
die buiten de opvang zit waar zij werkt, maar waartoe ook hij geen
toegang meer heeft…… De man heeft diabetes en is door zijn
voorraad insuline heen en zal daardoor niet lang meer hebben te
leven……..

Terecht
merkt Pearson op dat de mensen die afhankelijk zijn van opvang voor
het overgrote deel bestaan uit vluchtelingen, die geweld zijn ontvlucht in
hun moederland, geweld dat voor het overgrote deel is ontstaan door
ingrijpen van de VS, dus staatsgrepen tegen democratisch gekozen
regeringen, die niet in het door de VS gewenste gareel lopen….. Het
laatste land dat dit overkwam is Bolivia, waar de president Evo
Morales, met grote meerderheid werd gekozen. Hij was de eerste
president die uit het overgrote deel van het volk komt, ofwel de
oorspronkelijke bevolking, die vanaf het moment dat de eerste witte
psychopaat hun land betrad zijn vervolgd en het slachtoffer werden
van de grootste genocide ooit, die in de 3 Amerika’s…….

Ongelofelijk
genoeg heeft de VS de afgelopen 2 weken 7.000 vluchtelingen het land
uitgezet, tijdens een crisis waar landen als Mexico het land op slot
hebben gezet en men in feite geen kans heeft te overleven anders dan
via de liefdadigheid, echter ook deze vorm van hulp ligt op haar gat.
In de stad waar Pearson woont heeft de helft van de bevolking weinig
of geen toegang tot water, waar 65% van de bevolking werkloos is
geworden door de maatregelen tegen het virus en dat in een land waar
geen werkloosheidsuitkeringen worden betaald, ofwel het zal niet lang
duren voor deze mensen op straat worden gezet…… Van de ouderen in
Mexico en de rest van Midden-Amerika heeft maar zo’n 20% een
pensioen…..

De
Mexicaanse regering heeft zoals gezegd het land voor een groot deel
op slot gedaan en alleen bedrijven die van cruciaal belang zijn,
zoals supermarkten zijn open….. Helaas kan de straathandel het zich
niet permitteren thuis te blijven, waardoor deze handel gewoon
doorgaat, ofwel de maatregelen van de regering hebben in feite geen
zin……

Pearson
noemt ook Zuid-Afrika, waar afstand houden niet eens mogelijk is in een groot
aantal arme sloppenwijken, waar men in 1 zo’n wijk 380 toiletten heeft voor 20.000
mensen….. De Centraal Afrikaanse Republiek heeft zegge en schrijve 3 beademingsapparaten op een bevolking van 5 miljoen mensen…..

Het beleid moet drastisch omgegooid worden, als we een virus als het huidige Coronavirus (COVID-19) echt willen bestrijden zullen we arme landen op grote schaal moeten helpen, immers als we dat niet doen zal zo’n virus slachtoffers blijven eisen, ook in de witte rijke landen, vergeet niet het volgende cliché: een virus trekt zich niets aan van grenzen!!

Pearson stelt terecht dat grote bedrijven en regeringen verantwoordelijk moeten worden gehouden voor het creëren van ongelijkheid, met als gevolg dat er grote aantallen mensen zullen sterven, daar deze niet van belang zijn voor die bedrijven en regeringen….. Arme landen hebben door de Corona hamsterzucht van de rijke landen geen of amper toegang tot medische middelen als tests en medische apparatuur, deze medische hulpmiddelen zijn door de grote vraag van rijke landen zo duur geworden dat deze arme landen daar geen geld voor hebben, een schande van enorme proporties en dan maar elkaar veren de reet steken met termen als ‘saamhorigheid en solidariteit’, zo vals als de pest!!

Lees het
artikel van Pearson en zegt het voort, tijd dat het rijke westen
eindelijk eens echt wat doet aan de enorme armoede in zoveel landen,
armoede die de grote westerse bedrijven in de kaart speelt en die
door hen in stand wordt gehouden….. Als er dan een figuur als de Boliviaanse president Morales
opstaat die de grote bedrijven nationaliseert, is dat een alarmsignaal voor
de VS, die daarop middels smerig handelen van de CIA de boel op scherp zet, waar de
eerste stap van VS terreur het organiseren is van een opstand, zoals in Bolivia gebeurde….. Het
voorgaande terwijl Morales een uitstekend economisch beleid voerde,
een groot aantal mensen uit de armoede trok, alfabetisering met
succes op touw zette en goede gezondheidszorg plus woningbouw ook voor de arme
Bolivianen toegankelijk maakte……

April
17, 2020

The
Self-Centered Rich Country Response to Pandemics and Crises is
Wrecking Poor Countries

by Tamara
Pearson

I’m squatting on a round piece of
concrete, and a 72-year-old man is sitting in the gutter, his walking
stick beside him. He tells me that after being deported from the
United States, he has been hiking the streets of Mexico City trying
to find somewhere to stay. But all the refuges are closed due to the
pandemic, including the one we’re sitting outside of, where I
volunteer. He has run out of insulin for his diabetes and says he
can’t walk any more.

I’m aware that he may not survive
much longer. He’s the fifth person that day that I have to turn
away and I can’t stand it.

Back in the migrant refuge, we
organize working groups and events to add structure to the empty days
and try to prevent tension building up. It’s bad enough that many
of the refugees here have fled violence, only to wait months for
their visas, to now be stuck inside because of the quarantine, unable
to work, even informally.

Over a period of less than two
weeks, some 7,000
migrants have been deported from the US, with the virus as the
excuse. And here too, Mexico is deporting
refugees and migrants to the Guatemalan border, even though it is
closed and there’s no interstate transport operating there.
Hondurans and others are stranded, with nowhere to stay and no way to
return to their country. Many may be killed if they do return. So
far, the contingency measures seem to be doing more harm than good.

Here, we watch the videos of people
cheering for health workers in London, and they are inspiring, but
they don’t really connect. We know our health system won’t be
able to handle much. We also know that with 65% of the workforce
being informal and with no such thing as unemployment benefits, the
economic impact of quarantining will be devastating to us.

Already,
in my city of Puebla, half the population has no access to water, or
not enough. Soon, people will get kicked out of homes, and hunger –
already on their minds – will likely become common.

The national government has
declared that only essential shops and services can stay open. Those
who can, are taking the quarantine seriously. But so many people
aren’t able to stay at home that it is a bit futile. The woman with
the mole stall outside the Oxxo shop near my house is still serving
food, the street stalls selling phone cases and gadgets on 8^th
street are still there, the indigenous woman who sits on the ground
selling beautiful Mexican “rag” dolls, is still there. I estimate
that around 60% of shops and stalls are still going.

In Central America and Mexico, only
20% of old people have a pension. Many are still working, in close to
slave-like conditions.
And in South Africa, distancing is impossible when settlements can
have just 380
toilets for 20,000 people. Risk, fear, and violence, are part of life
for many in poor countries. Poverty is a never-ending war, and being
defenseless and unsafe – health wise and economically, means life
is up for grabs all the time. It’s understandable then that people
react with some self-preserving indifference to the quarantine. And
that’s why it isn’t reasonable to take the Chinese and European
models for responding to the pandemic and transplant them on to
poorer countries.

When I see tweets about “these
sad times” I feel frustrated. Yes, these are tough times, but
things have been horrific for a long time now for the majority of the
world – for poorer people and for brown people. But the mainstream
media, history books, and movies, teach us to see the world through
the eyes of the white first world. That’s where the heroes come
from, where news matters.

It has never been considered urgent
to update the world on the daily deaths from starvation (24,600)
or on the numbers of people working in forced labor or marriage (40.3
million).

Awareness of the savage impact of the US’s war on
Afghanistan is low. In 2018, there were an estimated 228 million
cases of malaria, globally, and 405,000
deaths from it – mostly children. But the people dying are the
poorest of the poor, in African countries and in India. Malaria,
starvation, exploitation, femicides, slum cities and more are crises
that the world won’t stop for.

The so-called “third” world is
the dispensable world. The year 2008 was a “financial crisis,”
but the ongoing global inequality that leaves over half the world
living in undignified conditions is not a crisis, it is acceptable.

Meanwhile, the economic and social
consequences of the pandemic contingency measures will be much more
severe in poorer countries and poorer communities. Already, some
2,500
people are murdered each month in Mexico, and violent crime is only
likely to increase as more and more people lose their incomes. Sexual
assault rates are also likely increasing.

Add to this the huge global
resource inequality which means that most poorer countries can not
respond to the virus in the same way as Europe and parts of Asia,
even if they want to. The Central African Republic, for example, has
just three
ventilators for its population of 5 million people. While the US has
around 160,000
ventilators – and that isn’t enough, Mexico has just a few
hundred.

The US and Europe are hogging
access to medical equipment, masks, and testing materials. The New
York Times reported
that African and Latin American countries have been told by
manufacturers that orders for testing kits won’t be filled for
months, because almost everything they produce is going to the US and
Europe. Prices on these goods have also skyrocketed, making it harder
for poorer regions to acquire them. So far, the numbers of confirmed
cases in poorer countries are lower, but analysis of those numbers
should bare in mind that such countries don’t have access to the
reagents used for testing and are stuck doing nothing, unable to test
even health care workers.

While the #StayAtHome movement is
an incredible display of human solidarity and of our ability to
actually work together for the common good, it also puts the onus of
the solution to the pandemic on individual people. And indeed, we are
part of the solution. But governments and corporations should be held
accountable for the inequalities they have perpetuated and that are
decisive in who lives or dies, and how many.

In this world, where suits and
window dressings and hotel lobbies are designed with the utmost care,
but health and poverty prevention plans are not, it is pointless to
talk about beating this virus without addressing the context it is
flourishing in. Along with measures like rent freezes and
guaranteeing workers’ rights, really addressing a global pandemic
involves public health planning that cross borders and confronting
global inequality and the climate crisis.

Coronavirus: de maatregelen tegen dit virus in rijke landen zijn een ramp voor arme landen, over saamhorigheid en solidariteit gesproken……

The
Self-Centered Rich Country Response to Pandemics and Crises is
Wrecking Poor Countries

Leave a Reply Cancel reply

The Self-Centered Rich Country Response to Pandemics and Crises is Wrecking Poor Countries

Leave a Reply Cancel reply

The
Self-Centered Rich Country Response to Pandemics and Crises is
Wrecking Poor Countries