In
het volgende artikel vertelt Harvey Wasserman over de enorme branden
in Californië een goed geschreven verhaal over een vreselijke
gebeurtenis, waar intussen volgens de laatste berichten al meer dan 50 mensen het slachtoffer van zijn geworden…….. Bosbranden die één op één te maken hebben met de door de mens
veroorzaakte snelle opwarming van de aarde. Met deze enorme bosbranden komen er duizenden tonnen CO2 vrij en ook dat doet het klimaat verder opwarmen….. (om maar te zwijgen over de gifstoffen die ook bij bosbranden vrijkomen en de luchtvervuiling verder vergroten >> ook daar spreekt Wasserman over…)
Opperschoft Trump had het gore lef om de bosbouw in Californië de schuld te geven, terwijl de klimaatverandering ervoor heeft gezorgd dat de bossen kurkdroog zijn* en dus bij het minste geringste in brand ‘vliegen….’ Trump heeft een aantal natuurparken opengesteld voor commerciële activiteiten, waardoor de kans op bosbranden in de toekomst nog verder worden vergroot…..
Dit alles terwijl Trump de door de mens veroorzaakte klimaatverandering een leugen durft te noemen, zelfs nadat al lang bekend is dat Exxon en Shell uit eigen onderzoek respectievelijk in de 70er en 80er jaren van de vorige eeuw wisten dat de verbranding van fossiele brandstoffen zorgt voor een relatief snelle klimaatverandering……. Deze georganiseerde misdadigers van de oliemaffia stopten deze rapporten diep weg in een kluis, waarna ze ‘klimaatsceptische’ wetenschappers inhuurden, die e.e.a. ontkenden…… (de top van die bedrijven zou moeten worden vervolgd door het Internationaal Strafhof [ICC] in Den Haag!!)
Wasserman
spreekt ook over de ramp met de kerncentrales in het Japanse
Fukushima, waar men voor de kust van Californië een paar jaar
geleden al tonijn ving die fiks was besmet met radioactiviteit (en niet geschikt was voor consumptie), radioactiviteit die te
herleiden was naar de Fukushima rampencentrales…… Terecht stelt Wasserman
nog eens dat de ramp in Fuskushima in feite voortduurt, dagelijks nog
stromen daar grote hoeveelheden zwaar radioactief besmet water in de
oceaan…….
Californië zelf heeft overigens nog 2 stokoude
centrales in Diablo Canyon (toepasselijke naam), centrales die een
enorme ramp kunnen veroorzaken bij een zware aardbeving en dat bijna
op de San Andreasbreuk (-lijn)……. Eén van de vele feiten die pleiten tegen kernenergie is het feit dat er geen verzekeringsmaatschappij is die een (nieuwe) kerncentrale wil verzekeren, me dunkt een teken aan de wand……
Voorts haalt Wasserman ook de laatste schietpartijen in de VS aan (dagelijks worden er in de VS meerdere mensen vermoord met vuurwapens, echter alleen de meest ‘sensationele schietpartijen’ komen in het nieuws). Kortom Wasserman wijst op alle gevaren waaraan VS burgers dagelijks bloot staan.
California
Apocalypse: Fire and Fury
In
today’s America, random mass murder has merged with ecological
devastation.
November
12, 2018
Fifty
years ago, in my twenties, I often hitchhiked the Pacific Coast
Highway through Southern California. I slept on pristine beaches,
swam in the ocean, and spent endless hours watching seals and
dolphins ride the waves just a few yards offshore.
A
favorite spot was in Santa Monica, where Sunset Boulevard meets the
sea at Will Rogers State Park. This gorgeous stretch of white sand,
framed by the Santa Monica pier to the south and the Malibu Hills to
the north, seemed like paradise.
Today,
fulfilling a lifelong dream, I live in the San Fernando Valley, a
forty-minute drive from the Pacific, half of which is through
beautiful Topanga Canyon.
This
past Friday, I set off for my weekly bike ride along the beach. As
usual, I parked at Will Rogers and rode my bike south down the
concrete path about six miles to the Venice Pier. The final stretch,
through Venice Beach, featured a constant cloud of the cannabis smoke
that now flows free and easy in the land of legal pot.
At
the end of a peaceful afternoon, I rode north back up to Will Rogers
(always into the wind) to watch the sunset and take a dip in the
ocean, which was, as expected this time of year, warmer than the air.
But
this evening there was something else—an unwelcome terror. Over the
ridge, in Malibu and Calabasas, fires were raging, engulfing the
entire range of hills and valleys to the north in smoke. The flames
were clearly visible as I rode along, all too aware that at that
moment, fellow humans were dying, homes and livelihoods were being
consumed, and for many people not much different from me, the world
was ending.
Earlier
in the week, in nearby Thousand Oaks, yet another crazed gunman shot
up yet
another bar, killing eleven people. Some of the victims
were survivors of
the Las Vegas shooting a year ago, where more than fifty people died.
Now they died here.
I
thought about the ocean waves, once so pure, now laced with unseen
traces of Fukushima. The March 11, 2011, earthquake there caused
three meltdowns and four hydrogen explosions that blew radiation into
the air and water far
in excess of Hiroshima and Nagasaki.
The three melted cores still seeth underground. A constant flow of
liquid carries untold isotopes into the Pacific as Tokyo Electric
has failed for
nearly a decade to permanently cool them.
That
witches brew of some of the world’s most lethal substances has long
since arrived here. Years ago tuna caught off the coast of California
were found to be carrying significant
doses of identifiable Fukushima contaminants.
I
swim anyway. I don’t know how much radiation is in those waves. But
it’s there, as are the twin nuclear reactors just four hours drive
north at Diablo Canyon near San Luis Obispo. Thousands of us have
been arrested protesting those reactors, capable of making this
entire region a dead zone, especially once hit by the “Big One”
earthquake we all know will eventually come.
The
awful glow of the deadly fires shine through massive clouds of soot
and smoke. It’s like nothing I’ve ever seen, a hellish reality in
a paradise I once took for granted.
The
following afternoon, I find solace in a few blessed hours with my
darling grandchildren, playing in an idyllic suburban backyard under
pristine blue skies.
And
then it arrives. The soot and smoke of the Woolsey fire smacks us in
the face. The flames have already torn
through Santa Susana, a toxic wasteland whose lethal
pollutants—including radioactive isotopes from ten small
reactors—may be pouring over Los Angeles. At least twenty-five
people have already died in
the inferno, several of them roasted to death in their cars, caught
by the rapidly moving flames. Many more are still missing.
Fallout
from the fires cover us with a filthy, acrid fallout.
Only
fate has thus far protected me and my family from the poisonous
contamination and the killings—the sudden death that seems poised
to strike at random anywhere we live, work, and play. In today’s
America, random mass murder has merged with ecological devastation.
There
is much we can do about both of these sources of terror. Meaningful
gun control. Limiting fossil fuel and nuclear emissions. Finally
switching totally to renewable energy.
But
the path to security is narrowing. Breathe the air, look at your
kids, think about being in a crowded public room, and know that the
need for meaningful, powerful, and effective citizen action is more
immediate than ever.
Tags:
GUN
CONTROL DISASTERS ENVIRONMENT DISPATCHES
Harvey
Wasserman
Harvey
“Sluggo” Wasserman’s prn.fm podcast is Green Power &
Wellness. His show, California Solartopia broadcasts at
KFPK-Pacifica 90.7FM Los Angeles. His books include the
forthcoming The Life & Death Spiral of US History.
==================================
* Afgelopen zomer waren er zelfs grote bosbranden in Canada en Siberië……..