De zo bejubelde flexibiliteit, zorgt er niet alleen voor, dat veel mensen in ‘minder’ betaalde banen, gedwongen worden ZZP’er te worden, waardoor ze nog minder verdienen en hun rechten voor een groot deel verliezen, maar zorgt ook voor een verdere teloorgang van de dienstverlening, die op veel gebieden al dramatisch slecht was, zoals bijvoorbeeld in de telecomsector. Het interesseert de eerste beste medewerker van de telefonische serviceafdeling in die sector geen bliksem, of de klant nu wel of niet geholpen wordt: “ach, volgende maand moet ik toch weg, wat zal ik me druk maken…..?”
Daarnaast zijn deze serviceafdelingen bezig ‘virtuele assistenten’ in te zetten ‘om hun dienstverlening nog verder te verbeteren…..’ ha! ha! ha! ha! Kom je bij zo’n virtuele assistent terecht, en je hebt een klacht over bijvoorbeeld een vaste telefoonaansluiting, is het onmogelijk om een categorie uit te kiezen. ‘Om de dienstverlening nog verder te verbeteren’, is het intussen bij een aantal aanbieders al onmogelijk een postadres voor de klantenservice te vinden, zelfs een normaal mailadres is te veel gevraagd. Blijft over eindeloos gesprekken voeren met medewerkers, die veelal van toeten noch blazen weten en daar ook geen interesse in hebben (omdat bijvoorbeeld over een halfjaar het contract is afgelopen), of via Facebook in het openbaar je beklag doen…….. Als je geluk hebt, heeft zo’n maatschappij figuren ingehuurd, die in het openbaar je klachten bagatelliseren, als ‘toevallig buitenstaand lezer’.
Voorts zorgt dit soort ‘dienstverlening’ voor een grote agressie bij klanten, die bij een volgend probleem met een dienstverlener, waar nog wel 1 op 1 met een dienstverlener gesproken kan worden, hun tent uit gaan. Deze mensen koelen weliswaar onterecht hun agressie op die medewerker, hetzij mondeling, hetzij zelfs fysiek, maar de oorzaak van die agressie ligt dan toch echt in de dienstverlening, die steeds slechter wordt.