Het volgende bericht kwam ik gisteren tegen op het blog van Stan van Houcke. Een vlijmscherpe analyse van Ewald Engelen, over hoe het echt zit met Griekenland:
Ewald Engelen
Vijf jaar leugens over Griekenland
Ewald Engelen over hoe politiek en media een vals beeld schetsen van de Griekse crisis en waarom
Op de
Dam in Amsterdam werd zondag een demonstratie gehouden om steun te
betuigen aan de door draconische bezuinigingen en maatregelen getroffen
Griekse bevolking: No More EU Austerity. Ewald Engelen hield daarbij
deze speech.
Burgers van Nederland, vijf jaar lang bent u voorgelogen over de Griekse
crisis. Vijf jaar lang hebben pers en politiek u steeds maar weer
dezelfde halfwaarheden en leugens op de mouw gespeld (uitzonderingen
daargelaten).
De leugens:
1. Wij,
Nederlandse belastingbetalers, hebben de Grieken ‘gered’ door hen 240
miljard euro te lenen toen de internationale kapitaalmarkten voor de
Griekse staat op slot ging.
2. Grieken
zijn luie, verwende hedonisten, die met 55 met pensioen gaan, een
onderontwikkeld arbeidsethos hebben en liever aan het strand liggen dan
werken.
3. Grieken
hebben, ondanks onze generositeit en ondanks de gemaakte afspraken,
nagelaten hun begroting op orde te krijgen en hun economie te hervormen.
4. Grieken
moeten niet zeuren, want ze hebben hun huidige ellende toch echt aan
zichzelf te danken; door corruptie, cliëntelisme en een belabberde
belastingmoraal is de schuldenlast enorm, het begrotingstekort gapend en
het verdienvermogen beroerd.
De feiten:
1. Niet
de Grieken, Griekenland of de Griekse staat hebben wij ‘gered’, maar
onze eigen banken hebben wij gered. Ruim 90 procent van de 240 miljard
aan reddingskredieten is uiteindelijk terecht gekomen bij banken,
grotendeels Nederlandse, Franse en vooral Duitse banken. Oftewel, de
kredieten zijn gebruikt om private crediteuren in staat te stellen zich
terug te trekken uit Griekse staatsobligaties en het eventuele
faillissementsrisico in de schoot te werpen van Europese
belastingbetalers. Klinkt bekend, niet?
2. Cijfers
van de OESO en de ILO leren dat Grieken de langste werkweken van alle
lidstaten maken, dat ze de meeste weken per jaar werken en dat de
gemiddelde pensioenleeftijd tot 2010 62 bedroeg. Inderdaad, konden
ambtenaren eerder met werken stoppen, maar dat is in veel Eurozone
lidstaten het geval (Italië, Frankrijk). Maar dat geldt niet voor
werknemers in de private sector en al helemaal niet voor de kleine
middenstand, die in een land als Griekenland een omvangrijk deel van de
beroepsbevolking omvat. Hoezo lui?
3. In
vijf jaar tijd is de Griekse overheid er in geslaagd een tweecijferig
begrotingstekort om te buigen in een klein (primair, dat wil
zeggen: voor rentelasten) overschot. Vooral door historisch ongekende
bezuinigingen en lastenverzwaringen. De gevolgen lieten zich raden (en
werden door de IMF ook voorspeld): een totaal in elkaar gestorte
economie, die in vijf jaar tijd met 25 procent is gekrompen, met scherp
opgelopen werkloosheid (pakweg 25 procent, en 60 procent
jeugdwerkloosheid), massale verpaupering en massieve hersenvlucht tot
gevolg. En o ja, er is volgens de OESO geen land dat zijn
pensioengerechtigde leeftijd zo drastisch heeft verhoogd als
Griekenland: van 62 naar 67. Hoezo niet hervormd?
4. Griekenland
is net als Nederland, Duitsland of welk land ook, een homogene
enititeit. Wat klinkt als ‘wij’ is voor veel burgers eigenlijk ‘jullie’.
Dat geldt voor Nederland, maar dus ook voor Griekenland. Niet dé
Grieken hebben er een puinhoop van gemaakt, maar de Griekse elite heeft
dat gedaan. Bankiers, bouwbedrijven, politici en sommige ambtenaren zijn
degenen geweest die rijk geworden zijn van de immense Duitse en Franse
kapitaalstromen die in de europeriode Griekenland binnenstroomden ter
financiering van infrastructurele projecten, vastgoed en uitbreiding van
het defensieapparaat. De gemiddelde Griek heeft er weinig tot niets van
gezien. Hoezo hebben dé Grieken er zelf een puinhoop van gemaakt?
Bedoelt u dat u ook medeschuldig bent aan Amarantis, Vestia, Fyra en het
Nederlandse belastingparadijsschandaal? Nou dan!
Waarom vertellen pers en politiek ons deze leugens?
1. Om
te verhullen dat wij onze banken niet één keer (u weet wel: de 129
miljard euro die we in oktober 2008 op tafel hebben moeten leggen)
hebben moeten redden, maar twéé keer. De laatste keer via de band van de
Griekse schatkist. Niet alleen het Sytagmaplein in Athene zou vol
woedende burgers hebben gestaan als dit open en bloot zou zijn
toegegeven, maar ook de Champs-Élysées in Parijs, het Malieveld in Den
Haag en de Tiergarten in Berlijn.
2. Om
ons onze eigen historische bezuinigings- en lastenverzwaringspaketten
te kunnen verkopen, die in Nederland, zij het op wat geringere schaal,
grofweg dezelfde effecten hebben gehad als in Griekenland: wegvallende
binnenlandse vraag, stijgende werkloosheid, oplopende faillissementen,
dalende belastingopbrengsten.
Ik
heb het over de drie bezuinigings- en lastenverzwaringspaketten ter
waarde van pakweg 52 miljard euro die ons sinds 2010 onder leiding van
Mark Rutte door de strot zijn gedouwd. Mede mogelijk gemaakt door een
sociaal-democratische partij die van voren niet weet of ze van achteren
nog leeft. Eindeloos hebben pers en politiek er bij ons gehamerd dat er
geen andere mogelijk was. Wij moesten ons aan de Europese
begrotingsregels houden, anders wachtte ons hetzelfde afschuwelijke lot
als Griekenland.
3. Sinds
Syriza in de regering zit is de leugenfrequentie radicaal toegenomen.
Het doel is duidelijk: burgers in de Eurozone duidelijk maken dat er
geen alternatief is voor de voorgenomen transformatie van de Eurozone in
een neoliberale lagelonenutopie. Het is Thatcher in het kwadraat: There is No Alternative(TINA)
for neoliberalism. Daarom moet Syriza kostte wat het kost een kop
kleiner worden gemaakt. Het progressief populistische experiment
waarvoor de Griekse kiezer democratisch heeft gekozen, moet falen.
Daarom is deze demonstratie, deze blijk van solidariteit met
Griekenland, de Griekse burger, Syriza zo belangrijk. Wat op het spel
staat is de toekomst van Europa, onze toekomst. Wordt Europa een
neoliberaal lagelonenparadijs onder de monetaire dictatuur van een
ongekozen, maar o zo politieke centrale bank? Of wordt Europa een
mondiaal baken van democratie, gelijkheid, vrijheid voor allen, waarin
het kapitalisme zodanig wordt getemd dat het werkt voor iedereen in
plaats van voor alleen de happy few?
Wordt het een economische technocratie waarin alles ten dienste staat
van het optuigen van een parasitair neo-mercantilisme? Of wordt het een
ruimte voor nationale beleidsexperimenten waarin er echt wat te kiezen
valt en burgers de uiteindelijke zeggenschap hebben?
De keuze is aan u.
Ewald schreef onder meer het boek ‘De schaduwelite voor en na de crisis. Niets geleerd, niets vergeten’
http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/32744_vijf_jaar_voorgelogen_over_griekenland/
Geeft het door mensen, laat u en anderen niet langer bedonderen door Rutte, Dijsselbloem, andere politieke oplichters en zogenaamde deskundigen!
Zie ook: ‘Dijsselbloem en Lagarde: ‘de deur staat open voor de Grieken….’ ha! ha! ha! ha! ha! ha! ha!‘
en: ‘Griekenland en het groeiend aantal leugens over de ‘schuldencrisis……’‘
en:‘Griekenland: de media lobby tegen de Grieken wordt met de dag groter……..‘
en: ‘Griekenland: Amba Zeggen in de Griekse bocht….. Zandzakken voor de deur!!!‘
en: ‘Rutte zit niet te wachten op flutvoorstellen van de Grieken…….. ha! ha! ha! ha! ha! ha! ha! ha!‘
Nederlands
English
Русский
Español
简体中文
Français
Deutsch
हिन्दी
Italiano
Português