Muzikaal recept tegen topinkomens, racisme en verspilling van belastinggeld

Hier weer een recept van jouw eigen blogdokter, om je hersenen te sterken tegen alle volksverlakkerij, die de politiek dagelijks over ons heen sodemietert.

Vandaag is het eerste onderdeel Leonard Cohen met ‘Songs From A Room’, wat anders te zeggen, dan prachtig! Ach de herinneringen…. Kate Bush neemt de speler over met ‘The Dreaming’, jaren niet afgespeeld, uw Azijnpisser werd toentertijd erg moe van de stem van Bush, maar dit is na zoveel jaar geweldig om te horen, een prachtig album! Mijn dank aan de totaal hoog-doorgeleerde dr. Pisser. Vervolgens Indochine met ‘L’Aventurier, schitterende (Franse) semi-elektro-rock met surf-effecten, genieten piepels! Nu we toch in de 80er jaren zitten (alweer), meteen Kajagoogoo met ‘White Feathers’, ja ik hoor de hersenen al knarsen, Kajagoogoo? De muziek zit best goed in elkaar, een heel behoorlijke bassist (dan heb je AP al snel plat) en het geheel is behoorlijk blijven staan na al die jaren (na dit album haakte ik af, v.w. het hoge bagger gehalte). Dan de Comateens, alweer een 80er jaren band, de muziek werd aangeduid als synthesizerpop, maar dat vind ik niet helemaal terecht, mooie covers o.a. van The Lovin Spoonful en Bowie. Even een stevige stap richting Australië, wel in dezelfde 80er jaren, met het album ‘Headlines’ van de ‘newwave’ band Flash and the Pan, schitterende muziek, en een zanger met een mooie, aparte stem. Nu we toch in Oceanië zitten, even een stap opzij: Nieuw Zeeland, het album ‘Time and Tide’ van Split Enz, toen duidelijk al op retour. De eerste drie albums vind ik nog steeds het best, de broertjes Finn kwamen na het uitbrengen van hun eerste album naar Nederland, waar ze o.a. met buitenissige haardracht en kleding speelden in Van Oekels Discohoek, een programma van Wim T. Schippers, maar god, wat was de band toen goed!!! We blijven in de 80er jaren met de ex-topman van Television: Tom Verlaine, begenadigd zanger, tekstschrijver, componist en gitarist, met zijn album ‘Dreamtime’, gewoon waanzinnig goed! Hoofdgerecht: Ween met ‘Shinola’ vol. 1, de geniale gekte van deze band is bijna ongeëvenaard, jezus wat een humor, energie en virtuositeit! Hekkensluiter: Goldfrapp met ‘Seventh Tree’, om langzaam, ‘psychedelisch’ bij weg te dromen…

Veel plezier!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *