Er is de laatste 10 jaar een onwaarschijnlijk grote golf (Wilders zou het hebben over een ‘tsunami’) aan ‘tijdschriften’ op gang gekomen van: woningbouwverenigingen, banken, zorg-en andere verzekeringen, kabelmaatschappijen, pensioenen (wie is er tegenwoordig z’n leven lang aangesloten bij één of zelfs maar twee pensioenfondsen?), energieleveranciers en er zijn er vast nog meer te bedenken. Er schijnt bij deze organisaties, die ‘uitgevertje’ spelen, de idee te bestaan, dat je minstens 2 keer per jaar de klanten moet ‘verrassen’ met zo’n vod, een vod dat geen mens leest en na verwijdering van het plastic, waarin de meeste van deze wanproducten zijn verpakt, in de papierbak verdwijnt (al zijn er massa’s die het geheel in de vuilnisbak donderen). Gisteren was het in huize Azijnpisser weer zover, 2 stuks maar liefst. Uw Azijnpisser trok geërgerd het plastic van één van de baggerbladen, toen hij goddomme ook nog eens zijn vinger openhaalde aan het totaal zinloos verspilde papier. Al 4 keer vroeg ik een aantal van deze ‘uitgevers’, mij deze zooi niet meer op te sturen, maar dat was net zo zinloos, als het ontvangen prutproduct….
Het is niet alleen verspilling van papier, maar het uitgeven van zo’n blad, moet ook nog een aardige stuiver kosten, die deze organisaties beter kunnen gebruiken, om de service aan klanten te verbeteren, of anders de kosten voor de klant te beperken.
Het moet toch godverdomme niet zo moeilijk zijn, je klanten af en toe een nieuwsbrief per mail toe te sturen, waarbij in de kop alvast de echt belangrijke punten staan.