Als klap op de vuurpijl, nou zeg maar: “als een lul op een trommel”, hadden Pauw&Witteman gisteravond een hele uitzending gevuld met de Jager (goed gevuld zijn niet de juiste woorden, maar beeldvullend is dit CDA varken wel, jezus wat een kop!). Nog natrillend van al het kotsgeweld dat Nieuwsuur bij mij opriep (zie ‘Prinsjesdag 2001, deel3:…’), voorzichtig een paar minuten gekeken. Godsamme wat een vertoning, deze CDA blunderkampioen probeerde op een volkomen onnavolgbare manier al zwetend zijn blunders recht te praten, en dat is natuurlijk absoluut onmogelijk, zeker als je de Jager heet en vandaag al niet meer weet, wat je gisteren zwatelde, laat staan wat je een paar maanden geleden aan onzin de microfoon in sodemieterde.