Swiss Propaganda Research (SPR) heeft een artikel gepubliceerd
waarin men antwoord geeft op de vraag hoe de oorlog tegen Syrië is
te begrijpen, daar er volgens dit instituut nogal wat wordt gezegd
over deze oorlog, zaken die volgens dit instituut veelal niet kloppen.
Zo
schreef ik eerder regelmatig over de wil van de VS en de Golfstaten
om gaspijpleidingen over Syrische grond naar de EU aan te leggen,
volgens SPR is daar nooit sprake van geweest en het ziet ernaar uit
dat ik inderdaad fout zat met deze aanname, hoewel er kaarten van
Syrië bestaan waarop men de route van deze pijpleidingen aangaf….
Volgens
SPR ziet een groot aantal mensen wereldwijd de oorlog als een
burgeroorlog en dat is allesbehalve het geval, zoals op deze plek
veelvuldig betoogd, immers de CIA heeft de opstand in Syrië
georganiseerd, zelfs de moorden op betogers waren het werk van door
de CIA gecontracteerde moordenaars…… De bedoeling was dat met die
opstand de situatie voor Assad onhoudbaar zou worden en hij wel
gedwongen zou worden op te stappen, een bijl waar de VS veelvuldig
mee heeft gehakt, al is dat ook met verschillende uitkomsten, één
ding is zeker: deze methode werkte niet in Syrië…. Daarop bleef er
nog maar één mogelijkheid over: buitenlandse terreurgroepen als IS
(ISIS) en Al Qaida strijd tegen Assad laten voeren, daarvoor werden strijders van deze terreurgroepen vanuit landen als Libië vervoert naar
Irak, waarna ze bewapend en al met rollend militair oorlogstuig de grens met
Syrië overstaken……
SPR schrijft gelukkig ook over de gifgasaanvallen die door Assad zouden zijn gedaan tegen zijn bevolking, terwijl deze gifgasaanvallen in elkaar werden gezet door de terreurgroepen die men ‘rebellen’ durft te noemen, terreurgroepen die voor het overgrote deel uit buitenlandse strijders bestaan…… Deze gifgasaanvallen waren bedoeld om ingrijpen door het westen te legitimeren, ofwel het waren false flag opraties……
De rest is geschiedenis waarvan we nu de resultaten zien: Idlib waar Turkije alle gevangen genomen terroristen
heeft bevrijd en bewapend zodat ze de strijd tegen Assad (en het Syrische volk dat de verkeerde godsdienst aanhangt) weer op
konden nemen….. In de reguliere westerse media, ook bij de zogenaamd onafhankelijke BBC en NOS spreekt men van rebellen, terwijl het zelfs om strijders van IS gaat, ofwel het gaat om psychopathisch tuig dat de hand niet omdraait voor openenbare onthoofdingen, stenigingen, martelingen en amputaties, voorts gebruikt dit geteisem verkrachting en grootschalige diefstal (zoals olie) en vernieling van cultuurhistorische monumenten als een vorm van oorlogsvoering en de bekostiging daarvan…..
Voorts
zouden er serieus mensen zijn die geloven dat de oorlog in Syrië een
religieuze karakter heeft, terwijl juist in Syrië onder Assad alle geloven in
vrede naast elkaar leefden….. Uiteraard hebben terreurgroepen als
IS andere geloven als de soennitische islam geterroriseerd en
aanhangers van die geloven in grote getale vermoord, echter dat is
iets anders dan een religieuze oorlog, immers de terreurgroepen waar
het om gaat wilden ten eerste Assad uit de weg ruimen….. (iets wat de VS al 5 keer eerder heeft geprobeerd)
Het volgende artikel werd zoals gezegd gepubliceerd op SPR en werd door mij overgenomen van Information Clearing House:, hierin verder aandacht voor de valse manier waarop de NAVO luchtmacht werd ingezet tegen ‘terroristen’ terwijl het in werkelijkheid ging om het omverwerpen van de regering Assad:
The
Syria Deception: Understanding the geopolitical and psychological war
against Syria
By
Swiss Propaganda Research
March
05, 2020 “Information
Clearing House”
–
What
is the Syria war about?
Contrary to the
depiction in Western media, the Syria war is not a civil war. This is
because the initiators, financiers and a large part of the
anti-government fighters come
from abroad.
Nor is the Syria war a
religious war, for Syria was and still is one of the most secular
countries in the region, and the Syrian army – like its direct
opponents – is itself mainly composed of Sunnis.
But the Syria war is
also not a pipeline war, as some critics suspected, because
the allegedly competing gas pipeline projects never
existed to begin with, as even the Syrian president confirmed.
Instead, the Syria war
is a war
of conquest and regime change, which developed into a
geopolitical proxy war between NATO states on one side – especially
the US, Great Britain and France – and Russia, Iran, and China on
the other side.
In fact, already since
the 1940s the US has repeatedly attempted
to install a pro-Western government in Syria, such as in 1949, 1956,
1957, after 1980 and after 2003, but without success so far. This
makes Syria – since the fall of Libya – the last
Mediterranean country independent of NATO.
Thus, in
the course of the „Arab Spring“ of 2011, NATO and its allies,
especially Israel and the Gulf States, decided
to try again. To this end, politically and economically motivated
protests in Syria were used and were quickly escalated
into an armed conflict.
Syria:
The situation in February 2020
NATO’s original
strategy of 2011 was based on the
Afghanistan war of the 1980s and aimed at conquering Syria mainly
through positively
portrayed
Islamist militias (so-called „rebels“). This did not succeed,
however, because the militias lacked an air force and anti-aircraft
missiles.
Hence from 2013
onwards, various
poison gas attacks
were staged
in order to be able to deploy the NATO air force as part of a
„humanitarian intervention“ similar to the earlier wars against
Libya and Yugoslavia. But this did not succeed either, mainly because
Russia and China blocked a UN mandate.
As
of 2014, therefore, additional but negatively
portrayed
Islamist militias („terrorists“) were covertly established
in Syria and Iraq via NATO partners Turkey and Jordan, secretly
supplied
with weapons and vehicles
and indirectly financed
by oil exports via the Turkish Ceyhan terminal.
ISIS:
Supply and export routes through NATO partners Turkey and Jordan (ISW
/ Atlantic, 2015)
Media-effective
atrocity
propaganda and mysterious „terrorist attacks“ in Europe and
the US then offered the opportunity to intervene in Syria using the
NATO air force even without
a UN mandate – ostensibly to fight the „terrorists“, but in
reality still to conquer Syria and topple its government.
This plan failed
again, however, as Russia also
used the presence of the „terrorists“ in autumn 2015 as a
justification for direct military intervention
and was now able to attack both the „terrorists“ and
parts of NATO’s „rebels“ while simultaneously securing the
Syrian airspace to a large extent.
By the end of 2016,
the Syrian army thus succeeded in recapturing
the city of Aleppo.
From 2016 onwards,
NATO therefore switched back to positively portrayed but now
Kurdish-led
militias
(the SDF) in order to still have unassailable ground forces available
and to conquer the Syrian territory held by the previously
established „terrorists“ before Syria and Russia could do so
themselves.
This led to a kind of
„race“
to conquer cities such as Raqqa and Deir ez-Zor in 2017 and to a
temporary division of Syria along the Euphrates river into a
(largely) Syrian-controlled West and a Kurdish (or rather American)
controlled East (see map above).
This move, however,
brought NATO into conflict
with its key member Turkey, because Turkey did not accept a
Kurdish-controlled territory on its southern border. As a result, the
NATO alliance became increasingly divided from 2018 onwards.
Turkey now fought
the Kurds in northern Syria and at the same time supported the
remaining Islamists in the north-western province of Idlib against
the Syrian army, while the Americans eventually withdrew
to the eastern Syrian oil fields in order to retain a political
bargaining chip.
While Turkey supported
Islamists in northern Syria, Israel more or less covertly supplied
Islamists in southern Syria and at the same time fought Iranian and
Lebanese (Hezbollah) units with air strikes, but ultimately without
success: the militias in southern Syria had to surrender in 2018.
Ultimately, some NATO
members tried
to use a confrontation between the Turkish and Syrian armies in the
province of Idlib as a last option to escalate the war. In addition
to the situation in Idlib, the issues of the occupied territories in
the north and east of Syria remain to be resolved, too.
Russia, for its part,
has tried to draw Turkey out of the NATO alliance and onto its own
side as far as possible. Modern Turkey, however, is pursuing a rather
far-reaching geopolitical strategy
of its own, which is also increasingly clashing with Russian
interests in the Middle East and Central Asia.
As part of this
geopolitical strategy, Turkey in 2015 and 2020 even used the
so-called »weapon
of mass migration«, which may serve to destabilize both Syria
(so-called strategic
depopulation) and Europe, as well as to extort financial,
political or military support from the European Union.
What role did the
Western media play in this war?
The task of
NATO-compliant
media was to portray the war against Syria as a „civil war“, the
Islamist „rebels“ positively, the Islamist „terrorists“ and
the Syrian government negatively, the alleged „poison gas attacks“
credibly and the NATO intervention consequently as legitimate.
An important tool for
this media strategy were the numerous Western-sponsored „media
centres“, „activist
groups“, „Twitter
girls“, „human
rights observatories“ and the like, which provided Western news
agencies and media with the desired images and information.
Since 2019,
NATO-compliant media moreover had to conceal or discredit various
leaks and whistleblowers that began to prove the covert Western arms
deliveries to the Islamist „rebels“ and „terrorists“ as
well as the staged „poison
gas attacks“.
But if even the
„terrorists“ in Syria were demonstrably established and equipped
by NATO states, what role then did the mysterious „caliph of
terror“ Abu Bakr al-Baghdadi play? He possibly played a similar
role as his direct predecessor,
Omar al-Baghdadi – who was a phantom.
Thanks
to new communication technologies and on-site sources, the Syria war
was also the first war about which independent
media could report almost in real-time and thus for the first
time significantly influenced the public perception of events – a
potentially historic change.
“Source“
Click
for
Spanish,
German,
Dutch,
Danish,
French,
translation- Note- Translation
may take a moment to load.
=======================================
Zie ook:
‘Idlib: westerse anti-Syrische en -Russische propaganda‘
‘Turkije vermoordt meer dan 50 Syrische militairen: artikel 5 van de NAVO komt in beeld….‘ (waar het westen met verontwaardiging reageert als Syrië Turkse militairen op haar eigen grondgebied aanvalt, terwijl
het westen stil is als er Syrische militairen worden vermoord in Syrië door
terreurstaat Turkije en de terreurgroepen die dit land steunt….)
‘Anna Timmer (ex-HRW, nu opperhoofd PAX) voor meer oorlogsvoering……..‘
‘Idlib (Syrië), weer gekleurd nieuws van de ‘onafhankelijke’ NOS‘ (met meer links o.a. naar berichten over de gifgasaanvallen in Syrië)
‘Turkije helpt ISIS gevangenen: minstens 750 IS strijders zijn al gevlucht‘
‘Syrië en wat de reguliere media je niet vertellen‘
‘Syrisch leger neemt posities in voor de strijd met de Turkse agressor‘
‘Turkije’s oorlog tegen de Koerden in Syrië: media hebben niets geleerd en gaan door op de oude voet‘
‘Turkse illegale inval in Syrië verdedigd op Radio1‘ (zie ook de links in dat bericht naar de eerdere Turkse inval in Syrië)
‘Syrië: de etnische, culturele en religieuze zuivering door Turks leger en islamitische terreurgroep‘
‘Lucas Waagmeester, NOS correspondent in Turkije, met 5 km/u. uit de ‘Koerdenbocht’‘
‘New York Post geeft 5 jaar te laat toe: IS werd en wordt gesteund door Turkije
‘Syrië: de etnische, culturele en religieuze zuivering door Turks leger en islamitische terreurgroep‘
‘Turkije klaar voor nieuwe inval in Noordoost-Syrië‘
‘VS keurt raketleveringen van Turkije aan terreurgroep in Syrië goed‘
‘Erdogans vrouw krijgt mensenrechtenprijs WHF voor ‘opvang’ vluchtelingen……‘
