Het
hieronder opgenomen artikel handelt over de inval van
Turkije en de ‘islamitische’ terreurgroep het ‘Vrije Syrische Leger’ (FSA: Free Syrian Army) in
de Syrische provincie Afrin.

Turkije
maakte zich met deze terreurgroep daarna schuldig aan een etnische,
culturele en religieuze zuivering van het gebied. Je denkt wellicht
dat de strijd was gericht tegen de Koerden, echter ook alevieten en
yezidi’s zijn het slachtoffer van de terreur die de Turken en de
terroristen van het FSA uitoefenen in het gebied…… Voorts hebben deze agressors een strooptocht gehouden in het gebied
en zijn vele oude heiligdommen en ‘heilige’ kunstwerken van alevieten en yezidi’s
vernietigd……. Ook zijn bezittingen van mensen gestolen door Turkse troepen en de terroristen van het FSA en heeft men mensen ontvoert voor losgeld…. Niet voor niets wordt deze terreur vergeleken met
die van IS op het toppunt van haar macht…….

Turkije
is NAVO partner en je snapt niet dat de andere NAVO-lidstaten geen
zwaar protest hebben laten horen bij dit soort schoftenstreken……
Het geeft ten overvloede nog eens aan dat de andere NAVO-lidstaten
gewoon schijt hebben aan dit soort zaken, als Assad maar wordt
afgezet en men het land kan verdelen of zoals men zegt
‘Balkaniseren’, zodat Syrië nooit weer een staat wordt waar men
rekening mee dient te houden en 2 vliegen in 1 klap: men kan
gaspijpleidingen aanleggen vanuit de Golfstaten richting EU-gebied,
zodat Rusland haar gas niet meer kan slijten aan West- en
Zuid-Europa….

Moet
je nagaan: wij hebben kapitalen aan belastinggeld betaald, om Turkije
met onze Patriotraketten ‘te beschermen tegen Syrische agressie’,
waar niet Syrië, maar Turkije keer op keer de grote agressor in die
gebieden is (overigens ook in Noord-Irak)……

Het
volgende (ontluisterende) artikel komt komt van Doorbraak:

Afrin:
etnische, culturele en religieuze zuiveringen door de Turkse staat en
haar fundamentalistische huurlingen

Geplaatst
op 11 september 2019

In
januari 2018 vielen Turkse troepen samen met de
moslimfundamentalisten van het Vrije
Syrische Leger (VSL)
de Syrische provincie Afrin binnen. Turkije zette direct een proces
van etnische, culturele en religieuze zuivering in werking, dat in
bepaalde opzichten niet onderdoet voor hoe de Islamitische Staat (IS)
tekeer ging in de door haar veroverde gebieden. Met name
de alevitische
minderheid moet
het ontgelden. In Turkije zelf ligt de alevitische minderheid van
zo’n 20 tot 30 miljoen mensen al heel lang onder vuur van de staat
en van soennitische fundamentalisten. Hier een Nederlandse vertaling
van het artikel “The
bitter legacy of Turkey in Afrin”,
van Pinar Tremblay, dat op 7 september verscheen op de website
Al-Monitor.

Turkse soldaten maken massaal Grijze Wolven-gebaar voor ze Afrin binnenvallen.

Turkse
soldaten maken massaal Grijze Wolven-gebaar voor ze Afrin
binnenvallen.

“We
hebben niet geleerd van Afrin; daardoor zijn we in deze puinhoop
beland in Idlib”, zei een gepensioneerde Turkse
tweesterren-generaal toen het nieuws bekend
werd over de intimidatie van de observatiepost Morek van het Turkse
leger door troepen die door de Russen gesteund worden. Turkije begon
zijn tweede grensoverschrijdende militaire operatie, die Operatie
Olijftak werd genoemd, in januari 2018, en dat resulteerde in
de verovering
van de provincie Afrin in
het noorden van Syrië (de eerste operatie heette Eufraatschild).
Deze operatie, die in twee maanden tijd werd afgerond, wordt in
Ankara gezien als een militair succes. In tegenstelling tot Operatie
Eufraatschild, waarvoor twee keer zoveel soldaten van het VSL werden
gemobiliseerd als van het Turkse leger, vertrouwde Operatie Olijftak
op Turkse soldaten (in een verhouding van drie op een met het VSL) –
voornamelijk commando-eenheden en gendarmerie. Momenteel wordt Afrin
beheerst door Turkse troepen. Turkije heeft aangedrongen op
een veilige
zone en
is vastbesloten de Koerdische strijdkrachten van haar grenzen te
verdrijven. Het officiële doel van Olijftak was om de regio te
zuiveren van de Koerdische
Volksbeschermingseenheden (YPG).
Maar alle inwoners van Afrin lijden nu
onder etnische, culturele en religieuze zuiveringen.

De Turkse
radio en televisie melden dat
Afrin, nu het “bevrijd is van terreur”, op een “normaal tempo”
functioneert. Desalniettemin zegt hetzelfde rapport dat de
gendarmerieën hun training in de strijd tegen het terrorisme en
tegen de mijnen en valstrikken voortzetten. Wat is er sinds maart
2018 werkelijk gebeurd in Afrin?

Al-Monitor
sprak met inwoners van Afrin, met onderzoekers, hoge ambtenaren van
de Democratische
Uniepartij (PYD)
en met leden van de Turkse strijdkrachten die hebben deelgenomen
aan Operatie
Olijftak.
Drie categorieën vereisen aandacht: de vernietiging van historische
en heilige plaatsen, de inbeslagname van bezittingen en natuurlijke
rijkdommen, en de ontvoering van bewoners van Afrin voor losgeld. Het
einddoel van deze drie tactieken lijkt tweeledig: de verdrijving van
Koerden, alevieten en yezidi’s,
oftewel de soennificering en arabisering van Afrin, en het financieel
gewin om de VSL-milities af te betalen.

De
algemeen secretaris van de PYD in Syrië, Muhyadin Sjeik Aley, zei
tegen Al-Monitor: “Zodra de Turkse strijdkrachten en hun huurlingen
de stad Afrin en omgeving binnenvielen, begonnen ze met de
vernietiging van de meest prominente monumenten, met name een
monument van Newroz Kawa, dat van groot belang is voor de Koerden
vanwege de betekenis van vrijheid en schoonheid in de mythologie van
de bevolking van Afrin.”

De
vernietiging van heiligdommen – met name het heiligdom van Mohammad
Nuri Dersimi op
de begraafplaats van Sjeik Hanan – en van heilige plaatsen gaat
door, zoals het kappen van heilige ‘eeuwige’ bomen die in de
meeste dorpen en districten in de Afin-regio stonden, en die
historisch gezien gediend hebben als heiligdommen voor alle Koerden,
en die vooral belangrijk zijn voor de aanhangers van oude religies.
Verschillende oude religies – jezidisme, zoroastrianisme en
liefhebbers van Imam Ali – hebben eeuwenlang overleefd tegen de
heersende autoriteiten van de centrale staat in. Amed Dicle, een
doorgewinterde journalist die de regio vaak bezoekt, legde uit dat
Dersimi – een bekende Koerdische intellectueel – in de beginjaren
van de Turkse Republiek (1938) samen met andere alevitische families
de provincie Dersim is ontvlucht omdat de bevolking daar werd
vervolgd.

Een
lokale inwoner en onderzoeker die vroeg om anoniem te mogen blijven,
zei dat het graf van Dersimi’s vrouw, Farida, ook werd vernietigd.
Dat was een teken van “diepe haat en misbruik door de
strijdkrachten”, zei ze. Ze voegde eraan toe dat ze drie
belangrijke redenen zag voor de door Turkije gesteunde ontheiliging
en vernietiging van heilige plaatsen: financieel gewin,
anti-Koerdisch racisme en religieuze overheersing. Zelfs bomen die
mensen als heilig beschouwen, en waar ze met kleine lintjes wensen
komen doen, waren het doelwit in de regio. Maar vooral de olijfbomen
waren belangrijk, zo bleek uit verschillende verhalen die in de loop
van het jaar naar buiten kwamen over de inbeslagname
van olijfolie en
de manier waarop die via Turkije aan de EU-landen wordt verkocht.

De
onderzoeker voegde eraan toe: “In veel gevallen werden de tombes en
heiligdommen gebulldozerd en vernield voor diefstal, waarbij de
graven werden leeggehaald op zoek naar goud, kostbare voorwerpen en
archeologische vondsten – vooral tombes op de heuvels. Verder
werden ook sommige moskeeën geplunderd waarbij zonnepanelen,
batterijen, elektrische apparaten, geluidsapparatuur en tapijten
gestolen werden.” Dicle bevestigde dat: “Mijn bronnen bij de
archeologische afdeling in Afrin bevestigen dat er ongeveer 16.000
voorwerpen uit de regio zijn gestolen”. De regio had 144
historische locaties, maar de meeste artefacten werden meegenomen
naar Ain Dara en van daaruit naar Turkije gesmokkeld voor de verkoop.
Meerdere rapporten en luchtfoto’s tonen de
omvang van de schade sinds de lancering van Operatie Olijftak.

De
onderzoeker schatte dat “22 yezidi-dorpen te maken hadden met
vandalisme van grafstenen, waaronder die van sjeik Hamid. De door
Turkije gesteunde lokale autoriteiten beweerden dat de vernielde
grafstenen in strijd waren met de nieuwe wet, die voorschrijft dat de
hoogte van zulke stenen lager moet zijn. Voor de lokale bevolking
zijn dit soort argumenten een kopie van de argumenten die ze hoorden
van de IS. Diverse alevitische heiligdommen, waar mensen komen om
troost te vinden, werden geplunderd en vernietigd, waaronder Yagmur
Dede, Ali Dede en Aslan Dede in het Bulbul district.

Turkije
heeft niet alleen heiligdommen en oude historische plaatsen verwoest,
maar ook bouwprojecten uitgevoerd. Aley zei: “Ze vernietigen oude
locaties om die te vervangen door privémoskeeën en moskeeën
beheerd worden door de afgestudeerden van instituten en godsdienstige
universiteiten. De bewoners van Afrin zien dat als Turks chauvinisme.
Ze promoten actief de Turkse taal en hijsen de Turkse vlag. Op het
terrein dus van kringen en instellingen buiten de grenzen van de
Turkse staat, en dat wekt animositeit op bij de bevolking.”

Het
officiële religieuze orgaan van Turkije, Diyanet,
doet grote
investeringen in
de regio. De onderzoeker uit Afrin voegde eraan toe dat de Turkse
krachten moskeeën bouwen, met name in alevitische dorpen waar
niemand naar de moskee gaat. Het bouwen van moskeeën en het betalen
van imams in alevitische steden zonder congregatie staat in een lange
traditie van Diyanet in Turkije. De bouw van zulke moskeeën wordt
gezien als een stap in de richting van gedwongen bekeringen. “Het
is alsof we de regio voorbereiden op militante jihadisten (al-Qaeda
en aan de IS gelieerde groepen), en mijn collega’s die in het
gebied hebben gediend, lijden onder de morele vernedering van de
manier waarop de operatie zich heeft ontwikkeld”, aldus de
gepensioneerde Turkse generaal.

Aley
was ook bezorgd over de troepen “die de boomgaarden en bossen in
brand staken, maar eerst de olijven oogstten en waardevolle bomen
omzaagden voor hout en de houtskoolindustrie”. Dicle voegde eraan
toe dat “11.000 hectare bosgebied” sinds het begin van Operatie
Olijftak tot op de grond is afgebrand.

Aley
bevestigde ook de verschillende andere
berichten uit
de regio over honderden
bewoners van
Afrin die ontvoerd werden voor losgeld. Hij zei: “Dit zijn
systematische handelingen. De Turkse autoriteiten blijven de mensen
in Afrin achtervolgen (met ontvoeringen, vernietiging van natuurlijke
bronnen en ontheiliging van heilige plaatsen), met als doel het
gebied te ontdoen van zijn oorspronkelijke bevolking. Men wil
demografische veranderingen bewerkstelligen en bestendigen, ook door
groepen Turkmenen en Arabische families van buiten Afrin binnen te
halen en hen daar onder dwang te vestigen, en hen daarbij
tegelijkertijd stimulansen en voorrechten te bieden.

Turkije geeft
zijn jihadistische assistenten ruimschoots de ruimte om ontvoeringen
en willekeurige arrestaties van burgers in Afrin uit te voeren voor
financiële chantage. Maar ook om te moorden en martelen, om
eigendommen van de bevolking in beslag te nemen, en om huizen,
voertuigen en landbouwmechanismen in te nemen om werk en productie
onmogelijk te maken.” Aley’s observaties benadrukken dat de
lokale bevolking geterroriseerd wordt met de angst om ontvoerd te
worden, en dat de werkloosheid en armoede toenemen.

Een
andere opmerking van Aley is alarmerend, omdat de zorgen over
een comeback van de IS zich snel verspreiden: “Opvallend is de
beweging van nieuwe jihadistische elementen uit de provincie Idlib,
en uit de gebieden Jarablus, al-Bab en Azzaz van Operatie
Eufraatschild, naar de districten van Afrin. Ze worden gestationeerd
in gecamoufleerde plekken en hoofdkantoren. Deze gebieden kunnen
worden gebruikt als vruchtbare grond en worden omgevormd tot basissen
en platforms voor de planning en lancering van transcontinentale
terroristische acties, zoals het geval was in Manbij onder de
controle van de IS daar”, zei Aley. Zijn scherpe analyse is
gebaseerd op zijn kennis van het terrein en de hulpbronnen van de
provincie Afrin.

De
wreedheden van de Turkse troepen in Afrin tonen aan dat Ankara niet
geïnteresseerd is in het oplossen van haar eigen Koerdische probleem
of zelfs maar het beveiligen van haar grenzen. Het huidige beleid
draagt alleen maar bij aan de uitbreiding van het Koerdische probleem
en de kwetsbaarheid van de grens met Syrië. Deze onbedoelde gevolgen
van het beleid kunnen zowel Turkije als de regio veel geld gaan
kosten.

Pinar
Tremblay

(De
redactie heeft een paar extra linken toegevoegd.)

Labels:
Fundamentalisme, Militarisme, Racisme, Turks
rechts