Op 3
juli 1988 haalde de VS een passagiersvliegtuig van Iran Air, vlucht 655 neer binnen Iraans luchtruim, daarbij kwamen alle 290 inzittenden om het leven…… Nooit heeft
de VS haar excuses aangeboden voor deze enorme terreurdaad, niet aan
de nabestaanden van de slachtoffers, niet aan Iran en niet aan Dubai (het land van de uiteindelijke bestemming). George H.W. Bush, destijds vice-president, liet weten dat
de VS nooit excuus zal maken voor de door haar aangerichte massamoord en schade……. Wel heeft de VS de nabestaanden van de slachtoffers een schadevergoeding betaald.
Zoals gezegd kwamen 290
mensen om het leven en dat had makkelijk voorkomen kunnen
worden als de legerleiding, de leiding van het VS het marineschip
Vincennes had vervangen. De leiding van het marineschip stond bekend om haar verkeerde
inschatting van radarbeelden en ander klungelig optreden, waar men zelfs de marineleiding waarschuwde voor de onkunde van het personeel op de Vincennes….. Dat de
leiding niet werd vervangen, terwijl collega’s smalend over de
Vincennes spraken als ‘Robocruiser’, is voor velen dan ook het bewijs
dat vlucht 655 met opzet werd neergehaald…….
USS Vincennes
Beste
bezoeker, het neerhalen van vlucht 655 is maar één voorbeeld van de
ongebreidelde VS terreur waar een fiks deel van de wereld onder
zucht…….
Ongelofelijk
dat men in de reguliere westerse media en politiek de VS als de goede
partij blijven zien, terwijl de laatst aan de VS voorgaande duivelse terreurstaat, het
nazibewind in Duitsland was (ook al was de VS al voor WOII bezig met
haar terreur tegen landen die zich niet wilden onderwerpen aan de
doctrine van de imperialistische VS…..)
De VS heeft o.a. de coup tegen de destijds Perzische regering (Perzië is de ‘oude naam’ van Iran) van premier Mosaddegh in 1953 georganiseerd en geregisseerd… Voor en na het neerhalen van vlucht 655 had en heeft de VS een regimewisseling in Iran op het oog, waarbij de VS ook gewelddadige oppositie heeft gesteund met wapens en militaire training (in terreurdaden)…..
En weer is de VS bezig met een regimewissel in Iran, waar een echte aanval op Iran al een paar jaar tot de mogelijkheden behoort, zeker met de grote vriend van de VS, de fascistische apartheidsstaat Israël dat Iran het liefst zou platgooien met kernraketten en keer en keer aandringt op het aanvallen van Iran…..
Intussen is het Iraanse volk al het slachtoffer, dit door de volkomen ten onrechte opgelegde sancties van de VS…… Eén van de smerigste vormen van chantage, zo van: als jullie ontevreden zijn moet je je regering omverwerpen, ofwel als er doden vallen door onze sancties, zijn jullie zelf verantwoordelijk voor de doden die daardoor vallen…… Zoals de VS sancties tegen Irak van eind 90er jaren in de vorige eeuw, waardoor 500.000 kinderen om het leven kwamen……. De verantwoordelijke oorlogsmisdadiger en massamoordenaar Albright, minister van BuZa onder Clinton, liet later weten dat die 500.000 kindslachtoffers (die zij in feite had vermoord) meer dan de moeite waard waren….*
An
Apology for a Different Plane Crash, 30 Years Later
March
15, 2019 “Information
Clearing House”
The
tragic Ethiopian Airline plane crash recalls another passenger plane
crash some 30 years ago. The latter, however, was not due to a
mechanical malfunction but to U.S. missiles. And while very few
Americans remember this incident, it still weighs heavy on the hearts
of many Iranians–as we discovered on our recent trip there.
The
tragic downing of the commercial passenger airline, Iran Air Flight
655, happened on July 3, 1988. A U.S. Navy ship called the Vincennes
was stationed in the Persian Gulf to protect oil trade routes. The
plane had just taken off from nearby Bandar Abbas International
Airport in southern Iran when U.S. personnel on the warship fired two
surface-to-air missiles. The flight was still in Iranian airspace,
climbing on its regularly scheduled flight to Dubai, when it was hit.
The plane disintegrated immediately and crashed into the water,
killing all 290 onboard–274 passengers and 16 crew members.
According
to the U.S. government, this was an accident: the crew thought the
Iranian Airbus A300 was an attacking F-14 Tomcat fighter jet.
Most
Iranians, however, believe it was a deliberate war crime. Earlier
that day, the same U.S. ship had sunk two Iranian gunboats in Iranian
waters and damaged a third.
The
Iranian belief that the passenger plane was attacked on purpose was
reinforced when the U.S. government made a series of inaccurate
claims. One claim was that the plane was not on a normal flight path
but was diving toward the ship; the truth is that the plane was
climbing, and was on its correct path. Another was that the plane’s
identification transponder was not working or had been altered; the
truth is that the plane had actually been emitting, by radio, the
standard commercial identifying data.
Months
before the plane was shot down, air traffic controllers and the crews
of other warships in the Persian Gulf had been warning that poorly
trained U.S. crews, especially the gung-ho captain and crew of the
Vincennes (or “Robocruiser,” as other crews had nicknamed it),
were constantly misidentifying civilian aircraft over the Persian
Gulf, making this horrific incident entirely predictable.
The
U.S. Navy added insult to injury when, two years later, it awarded
combat medals to the warship’s captain and crew–never even
mentioning the downing of the plane. The town of Vincennes, Indiana,
for which the ship was named, even launched a fundraising campaign
for a monument to honor the ship and its crew.
Particularly
callous was a statement by then Vice-President George H.W. Bush, who
was campaigning for president at the time. “I will never apologize
for the United States of America. Ever,” he insisted, “I don’t
care what the facts are. I’m not an apologize-for-America kind of
guy.”
While
U.S. officials refused to accept culpability, in 1996 the Iranians
took to the U.S. government to the International Court of Justice.
With all the evidence against the Vincennes, the U.S. government
agreed to a settlement, granting $213,000 per passenger to the
victims’ families. But the government still refused to formally
apologize or acknowledge wrongdoing.
While
most Americans have no memory of this incident, in Iran the date of
the deaths of 290 innocent people at the hands of the U.S. military
is marked every year just as the 9/11 attack is remembered every year
in the United States. To some Iranians, it is just one more example
of the callousness of U.S. policy.
That’s
why our peace delegation that visited Iran in early March decided to
make a special gift to the Peace Museum in Tehran, a museum dedicated
to ending war. It was a hand-crafted commemorative book crafted by
one of our delegates, Barbara Briggs-Letson, who is an 85-year-old
retired American nurse from San Francisco. It contained a letter of
remorse, verses of poetry, the names—in Farsi—of all those who
lost their lives, and individual notes from the 28 members of our
delegation.
The
moving ceremony at the Peace Museum left all of us, Americans and
Iranians, weeping. We made it clear that while our government won’t
apologize for its dirty deeds in Iran—from overthrowing Iran’s
democratically elected government in 1953 to shooting down a
passenger plane in 1988 to unilaterally withdrawing from the nuclear
agreement in 2017—we, the people, will.
Medea
Benjamin is an American political activist, best known for
co-founding Code Pink.
==================================
* Zie: ‘Madeline Albright ‘gegrild’ over illegale interventies en sancties van de VS‘ (met video)
Voor meer berichten over Iran, klik op het label met die naam, direct onder dit bericht. Let
wel: na een aantal berichten wordt het laatst gelezen bericht telkens
herhaald, dan onder het laatst gelezen bericht even opnieuw op het
gekozen label klikken, enz. enz.
Beste bezoeker, dat was het voor deze dag, morgen meer berichten. Maak er als het even mogelijk is, een mooie dag van.