Venezuela: Abrams vindt een meerderheid in de VN Veiligheidsraad genoeg voor een gedwongen regeringswisseling

Vannacht in het BBC World Service radionieuws van 1.00 u. (CET) het bericht dat de VN Veiligheidsraad er niet uitkwam wat betreft handelen tegen Venezuela.

Oorlogsmisdadiger Abrams, is de speciale gezant van de VS voor Venezuela, een schoft die een uiterst bedenkelijke reputatie heeft in Latijns-Amerika als figuur die veel militaire acties van de VS heeft begeleid en staatsgrepen in dat deel van de wereld heeft geregisseerd (in samenwerking met de CIA)…… Staatsgrepen al dan niet voorafgegaan door door de VS georganiseerde opstanden….. (zoals middels een boycot, waarmee men probeert het volk van een VS niet welgevallig land in opstand te laten komen….)

          Elliott Abrams 2019.png

            Massamoordenaar en oorlogsmisdadiger Abrams

Voorts hielp Abrams bloedige dictators in Latijns-Amerika, zoals Rios Montt in Guatemala (Montt kwam in 1982 overigens ook met hulp van Abrams aan het bewind….), deze Abrams wordt ook verantwoordelijk gehouden voor meerdere massamoorden op de oorspronkelijke bewoners van Guatemala……

Abrams liet gisteren na afloop van de zitting in de VN Veiligheidsraad weten dat een meerderheid van de raad, voor een vreedzame regeringswisseling is in Venezuela……. ha! ha! ha! ha! ha! Je snapt het al: het woord ‘vreedzaam’ in combinatie met de naam ‘Abrams’ is een gotspe!!

Het is meer dan duidelijk dat de VS een gewelddadige omwenteling wil in Venezuela, daar heeft deze gestolen vereniging van staten geen geheim van gemaakt en dat bepaald niet alleen onder Trump….. Immers de VS heeft al jarenlang een geheime economische oorlog gevoerd tegen Venezuela, waarbij VS levensmiddelen ketens, met winkels in Venezuela en farmaceuten in de VS, onder druk te verstaan werd gegeven niet langer hun voorraden in Venezuela aan te vullen of dit alleen mondjesmaat te doen, dan wel orders aan te nemen uit Venezuela……..

Intussen heeft de VS middels een enorme leugenbrei een deel van de wereld weten te overtuigen dat Maduro een bloedig bewind voert en schijt heeft aan zijn burgers, waarna ook de EU sancties heeft opgelegd aan Venezuela……

De woorden van Abrams doen denken aan die van VS minister van BuZa, hare kwaadaardigheid en oorlogsmisdadiger Hillary Clinton en haar baas Obama, na een zitting van de VN Veiligheidsraad, waar Libië niet werd veroordeeld en de VS geen toestemming kreeg om op humanitaire gronden in te grijpen in Libië. Echter Clinton, Obama en anderen zagen de meerderheid van stemmen als een groen licht voor oorlogsvoering……. E.e.a. op basis van een aangenomen resolutie, die de VS dusdanig verdraaide en men daar hardop stelde het recht te hebben een land voor 70 jaar in de tijd terug te bombarderen…… (al werd dat laatste uiteraard niet gesteld, ook al is het nu geschiedenis…)

Zie ook mijn eerdere bericht van deze dag over Venezuela (en zie ook de links in dat bericht): ‘Venezuela: 4 belangrijke zaken aangaande humanitaire hulp waarover de reguliere media niet berichten

Zie ook een ander bericht van deze dag (vooral vanwege Libië): ‘VS laat ISIS lopen in Syrië voor 50 ton gestolen goud, wellicht deels uit Libië

En zie:

Venezuela: onafhankelijke journalisten ontmaskeren leugens over dit land bij presentatie voor de VN

Venezuela: 15 doden door sabotage elektriciteitsnet

Venezuela: bijt de VS in haar eigen staart?’

Jill Stein (US Green Party): de VS maakt zich druk over armoede in Venezuela terwijl de armen thuis kunnen doodvallen….‘ (zie ook de andere links in dat bericht)

Venezuela: humanitaire hulp stunt van de VS ingegeven om de kruistocht tegen Maduro een versnelling te geven

BBC met propaganda tegen verzet in Guatemala

Het is al weer even terug, maar op 11 december jl. berichtte de BBC World Service na het radionieuws van 1.00 u. (CET) over Guatemala en dan m.n. over de dictatuur in dat land, een dictatuur als eerste onder juntaleider Montt, waarbij in de jaren 80 van de vorige eeuw vreselijke misdaden werden begaan, vooral tegen de oorspronkelijke bevolking, echter ook de bevolking die verder deel uitmaakt van de grote onderlaag, was het doelwit van overheidsterreur……..

Het ‘begon al goed’ met de getuigenis van een man die onderdeel uitmaakt van de oorspronkelijke bevolking, wiens familie voor zijn ogen werd vermoord door een doodseskader met hulp van het leger…… In het dorp waar de man woonde werden 1.700 mensen vermoord, ofwel het overgrote deel van de bevolking……..

Deze doodseskaders bestaan nog steeds en worden voornamelijk gevormd door (ex-) militairen en politieagenten, zoals gezegd gesteund door het militaire apparaat en de politie, eskaders die hun smerige werk ongestoord kunnen doen, daar de regering het wel best vindt, dat mensenrechtenactivisten, echte (dus nadenkende) journalisten, leiders van de oorspronkelijke bevolking, docenten, studenten en vakbondsleiders worden vermoord….* Immers die mensen zijn maar lastig voor een regering die lak heeft aan mensenrechten, de vernieling van het milieu en aan mensen die zich inzetten tegen uitbuiting, willekeur en de onderdrukking van de oorspronkelijke bevolking van Guatemala…….

De BBC had een professor uit de VS aan de lijn over de situatie in Guatemala, jammer genoeg kreeg ik haar naam niet mee en deze kon ik de volgende dag niet terugvinden. Volgens deze ‘dame’ wordt de bevolking geplaagd door de strijd tussen het leger en rebellen……. Hoe is het gggvd mogelijk dat ze dit uit haar strot krijgt, terwijl die rebellen zijn opgestaan vanwege het vreselijke overheidsgeweld tegen de gewone burgers en de oorspronkelijke bevolking van Guatemala……

De presentator vroeg de professor waarom de strijd in Guatemala zo bloedig was (terwijl die strijd in feite nog steeds gaande is, alleen met wat minder bloedvergieten), daarmee aangevend dat de rebellen ook bloed aan de handen hebben en als de doodseskaders, leger en politie aan de verkeerde kant van ‘de beschaving’ staan……. De professor antwoordde dat dit met de situatie in Nicaragua te maken had, de junta wilde koste wat kost voorkomen dat een dergelijke opstand in Guatemala zou plaatsvinden…… Alsof er voor en na de staatsgrepen door ultra rechts in Guatemala geen (massa-) moorden plaatsvonden en plaatsvinden, om over het grote aantal mensenrechtenschendingen nog maar te zwijgen……

Tot slot: vergeet niet dat de VS het prima kan vinden met junta’s die het als in Guatemala zelf in het zadel heeft geholpen, sterker nog lokale groepen die zich inzetten voor mensenrechten en voor de oorspronkelijke bevolking, worden door de VS gezien als terreurorganisaties…….

* Voorts worden drugsbendes, die ook goed zijn voor geweld tegen de gewone bevolking van Guatemala, zo goed als ongemoeid gelaten door de zwaar corrupte Guatemalteekse overheid……

Maya vrouwen die de terreur en genocide in Guatemala overleefden vechten voor gerechtigheid

Guatemalteekse
vrouwen (Maya’s) die de genocide en terreur op en tegen deze oorspronkelijke bewoners,in Guatemala overleefden, vechten
voor gerechtigheid.

In
februari 2016 wonnen Guatemalteekse vrouwen die de voortdurende
genocide tegen de Maya’s overleefden, een rechtszaak tegen twee
militairen die werden beschuldigd van huishoudelijke- en
seksslavernij, dit in een historische rechtszaak genaamd de Sepur
Zarco zaak, een dorp dat onevenredig hard werd getroffen door
staatsterreur.

De
rechter verordende destijds ook een herverdeling van grond t.b.v. de
oorspronkelijke bewoners, de oorzaak voor het steeds oplaaiend geweld
tegen die bewoners. In de geschiedenis van Guatemala kregen de Maya’s niet alleen te maken met het verbeurd verklaren van hun
grond eerst door de Spaanse overheersers, maar ook met een op hen uitgevoerde genocide…. 
(let wel met één van de ‘hoogtepunten’ na WOII, in begin 80er jaren van de vorige eeuw, een genocide die in feite tot de dag van vandaag voortduurt….) In de 20ste eeuw kregen de Maya’s ook te maken met landonteigening t.b.v. buitenlandse investeerders, zoals de United Fruit
Company (UFC) uit de VS…….. 

Door
verbeurd verklaring van grond die toebehoorde aan de United Fruit
Comapny, een knots van een bedrijf uit de VS, greep de CIA in en organiseerde, regisseerde in 1954 een coup* tegen de democratische gekozen regering…… De VS je weet wel, waar de opvolgende
regeringen altijd een grote bek hebben over landen waar geen
democratie bestaat, iets dat ze doen ‘uiteraard’ alleen doen als deze landen anti-VS zijn…..)

Hoewel
we nu 2 jaar verder zijn, is er nog niets gebeurd wat betreft de
herverdeling van land en het ziet er niet naar uit dat dit snel zal
gebeuren……. Onze opvolgende regeringen hebben al helemaal schijt
aan de ellende in Guatemala, waar mensenrechtenschendingen (vooral als het om deze rechten voor de Maya bevolking gaat) aan de orde van de dag zijn, immers de grote heer van onze politici
is nog steeds de VS en die hebben een dikke vinger in de smerige Guatemalteekse pap, ook dat zal nog jaren zo blijven vrees
ik…… Ach ja, Nederlandse regeringen hebben het altijd goed kunnen
vinden met fascisten, met een kleine uitzondering tijdens WOII,
hoewel de foute regering hier ‘goede diensten’ bewees aan het Duitse
nazi-regime, niet voor niets werden hier relatief gezien de meeste
joden afgevoerd naar de dodenkampen, iets waar de Palestijnen tot op de dag van vandaag voor moeten boeten……..

HOW
INDIGENOUS WOMEN WHO SURVIVED GUATEMALA’S CONFLICT ARE FIGHTING FOR
JUSTICE

APRIL
18, 2018
 FRIENDS
OF GREED 3
CIACOLONIZATIONCONVERSATIONGENOCIDEGUATEMALA,INDIGENOUS
WOMEN
MAYARAPESEPUR
ZARCO

Guatemala
(
Conversation) – In
February 2016, Guatemalan women survivors and the alliance of
organisations supporting them 
successfully
prosecuted
 two
former members of the Guatemalan military for domestic and sexual
slavery in the groundbreaking Sepur Zarco trial. The trial
marked the first time a national court has prosecuted members of its
own military for these crimes. It was an 
historic
achievement
 in
the fight to stop violence against women and secure justice for
wartime sexual violence.

And
yet, two years later, the Guatemalan government has not carried out
most of the 
collective
reparations measures
 ordered
by the court. In large part this is because the main cause of the
violence – a 
dispute
over land
 that
historically belonged to the 
Maya
Q’eqchi people
 –
has still not been resolved, even centuries after it began.

Maya
communities were first displaced by Spanish colonisation starting in
the 16th century, and then displaced again in the mid-to-late 19th
and early 20th century. Keen to attract foreign investment, the
Guatemalan government encouraged European settlers to establish
plantations on land expropriated from Maya communities and the
Catholic Church. To this day, many Maya people do not have title to
the land they live on, much of which is dominated by plantations
growing coffee, sugar, bananas and 
palms
for oil
.

But
they have been fighting back. I myself have been following the
struggle centred on the dusty north-eastern village of Sepur Zarco –
a case that pulls together all the threads of what has happened in
Guatemala in the last several decades.

THE
LONG HAUL

Local
indigenous people have been campaigning to settle on and get legal
title to unused land in Sepur Zarco since the early 1950s when the
social democratic government of Jacobo Arbenz passed a law to
redistribute uncultivated land from the largest landowners to
landless peasants. The land concerned included unused land held by
the United Fruit Company, a US banana company with close links to the
Eisenhower administration – the company disputed the compensation
offered to it by the Guatemalan government, and demanded a much
larger sum.

By
USAID U.S. Agency for International Development – Guatemala: Woman
Washing Corn, Public Domain, Wikimedia Commons

In
the end, the land reform was stymied by a 
CIA-sponsored
military coup
 in
1954. That coup in turn sparked Guatemala’s bloody civil war which
lasted until 1996. A post-war 
UN-led
Truth Commission Report
 concluded
that during the conflict, an estimated 200,000 people were killed or
disappeared, that rape was commonly used as a weapon of war, and that
the Guatemalan state bore responsibility for the majority of the
atrocities. It also concluded that 
agents
of the state committed acts of genocide
,
since 83% of their victims were Maya and most of the conflict’s 626
documented massacres were of Maya communities.

Most
of these massacres were committed in 1982-83 under the 17-month rule
of recently deceased dictator, 
Efrain
Rios Montt
.
Rios Montt took power in a coup, and was then removed by another. He
was eventually prosecuted by the Guatemalan Supreme Court in 2013
and 
found
guilty of genocide and crimes against humanity
.
His trial featured testimonies of 
rape
and sexual violence
 committed
against Maya Ixil women, which were included to show that sexual
violence was part of the genocide.

However,
just ten days after his verdict, the Guatemalan Constitutional
Court 
annulled
the trial on procedural grounds
 after
sustained pressure from 
powerful
sectors of Guatemala’s economy and society
.

At
the time of his death, Rios Montt was 
once
again being prosecuted for genocide
 –
but this time the trial was taking place with special provisions made
to allow for his 
diagnosed
dementia
.
Rios Montt was in office during the time that the crimes committed at
the Sepur Zarco base were committed, but he was not prosecuted for
those crimes in the Sepur Zarco trial.

The
violence committed against Sepur Zarco’s women and their families
seems to have been a response to their attempts to settle on and get
title to the land, particularly in the late 1970s. According to an
expert witness in the the Sepur Zarco trial, 
Juan
Carlos Peláez Villalobos
,
the military was called in and the indigenous peasant farmers were
denounced as “subversives”.

Women
survivors also pointed to the link between the attempt to get land
titles and the violence committed against them and their husbands.
“The landowners gave them [the military commissioners] a list of
names of men to disappear,” said one of them in 
her
video testimony to the court
.
“They said we were troublemakers.

After
kidnapping and disappearing the men and burning down their families’
huts, the military forced their wives to work on the military
detachment built in the Sepur Zarco community, in 1982. The women
were organised into shifts to cook the soldiers’ food and wash
their clothing. While at the base, all of them were systematically
raped.

Some
women fled into the mountains to escape the violence, where they
spent up to six years struggling to survive with little shelter or
food. Many of their young children perished because of these
conditions. The base remained until 1988. Local men suspected of
being “subversive” were also tortured there by the military.

NO
JUSTICE WITHOUT REPARATIONS MR

In
February 2016, the Guatemalan Supreme Court 
ruled that
two former members of the military were guilty of forced
disappearances and crimes against humanity in the forms of domestic
and sexual slavery and the murders of one of the women enslaved on
the base, along with her two young daughters. The court also held
that the Guatemalan state had to provide collective reparations for
the benefits of the village of Sepur Zarco and the surrounding
villages.

By
YoTuT – Flickr: Photo by Steve Richards, CC BY 2.0, Wikimedia
Commons

The
measures would provide basic social and economic rights frequently
denied to Guatemala’s indigenous and rural communities. They also
include the construction of the first local high school, a health
clinic and a monument to the women’s husbands – but the state
will not start the building work so long as Sepur Zarco’s people
don’t have legal title to the land.

The ConversationThe
Sepur Zarco case shows how seriously a community can be affected for
decades, even centuries, by multiple overlapping injustices – from
colonial-era crimes to more recent human rights violations. 

Resolving
the resulting problems has proven hugely difficult. But after more
than 30 years, the women and supporting organisations –
the 
National
Union of Guatemalan Women
 (UNGW)
Women
Transforming the World
and
the 
Community
Studies and Psychosocial Action Team
 –
are determined to achieve the restorative justice that they have been
struggling for all this time.

This
report prepared by 
Juliette
Doman
PhD Candidate
in Latin American Studies, 
University
of Liverpool
 for The
Conversation
.

=================================

* Zie: ‘CIA coup (terreur) tegen democratisch gekozen bewind Guatemala 1954……..

Journalistiek steeds minder onafhankelijk, of wat de media u liever niet voorschotelen………

Hier een belangrijk bericht , dat ik van de site van Stan van Houcke heb gehaald. Het artikel bericht over de media in de VS, die via zelfcensuur, geen artikelen plaatst, waaruit blijkt hoe zwaar misdadig, om niet te zeggen terroristisch en staatsondermijnend, het handelen van de VS in hun (en ons) buitenland is.

Het artikel is in het Engels (helaas voor diegenen, die het Engels niet beheersen), maar goed te volgen en te lezen. Ook van belang voor Nederland, daar meer en meer ‘journalisten’ hardop durven te zeggen, dat je sommige zaken niet met het publiek moet delen, of ‘journalisten’ die met grote graagte de mening van de regering, of die van de VS overheid*, ventileren als onafhankelijke journalistiek…..

*Zoals Max van Weezel nog niet zo lang geleden deed.

Hier het artikel, (overigens onderaan deze pagina, vindt u een link naar Stan van Houcke’s site):

WOENSDAG 7 AUGUSTUS 2013

Western Mass Media

MASS MEDIA HELPS KEEP AMERICANS IN THE DARK ABOUT US FOREIGN POLICY

Tuesday, 06 August 2013 13:24

By Mark Weisbrot, The Guardian | Op-Ed

Juana Brito prays over the bodies of her father and an unidentified youth, both killed by Guatemalan soldiers in the civil war 30 years ago, as a team from the Guatemalan Forensic Anthropology Foundation exhumes their remains in the El Quiche Department of Guatemala, Feb. 13, 2013. (Photo: Victor J. Blue / The New York Times)

Juana Brito prays over the bodies of her father and an unidentified youth, both killed by Guatemalan soldiers in the civil war 30 years ago, as a team from the Guatemalan Forensic Anthropology Foundation exhumes their remains in the El Quiche Department of Guatemala, Feb. 13, 2013. (Photo: Victor J. Blue / The New York Times)

The United States still has military spending that is higher in real, inflation-adjusted terms than it was during the peak of the Reagan Cold War build-up, the Vietnam War, and the Korean War.  We seem to be in a state of permanent warfare, and – we have recently learned —  massive government spying and surveillance of our own citizens.  This is despite an ever-receding threat to the actual physical security of Americans.  Only 19 people have been killed acts of terrorism in the United States since September 11, 2001; and none or almost none of these were connected to foreign terrorists.  And there are no “enemy states” that pose a significant military threat to the United States – if any governments can be called “enemy states” at all.

One of the reasons for this disconnect is that most of the mass media provide a grossly distorted view of U.S. foreign policy. It presents an American foreign policy that is far more benign and justifiable than the reality of empire that most of the world knows.  In a well-researched and thoroughly documented article published by the North American Congress on Latin America (NACLA), Keane Bhatt provides an excellent case study of how this happens.

Bhatt focuses on a very popular and interesting National Public Radio (NPR) show, “This American Life,” and most importantly an episode that won the Peabody Award.  The Peabody Award , for distinguished achievement in electronic journalism, is a prestigious prize; so this makes the example even more relevant.

The episode was about the 1982 massacre in Guatemala. The story gives compelling eyewitness accounts of a horrendous slaughter of almost the entire village of Dos Erres, more than 200 people. The women and girls are raped and then killed, the men are shot or bludgeoned with sledgehammers, and many, including children, are dumped into a dry well – some while still alive – that would become their mass grave.  The broadcast walks the listener through a heroic investigation of the crime – the first ever to win punishment for such murders.  And finally, it provides a moving account of one survivor who was three years old at the time.  Three decades later, while living in Massachusetts, he discovers his roots and his biological father as a result of the investigation. The father lost his wife and his eight other children but survived because he happened to be out of town on the day of the massacre.

The story makes it clear that this bloodbath was one of many:

“This happened in over 600 villages, tens of thousands of people. A truth commission found that the number of Guatemalans killed or disappeared by their own government was over 180,000.”

But there is one striking omission – the U.S. role in what the UN Truth commission in 1999 later determined to be genocide.  The UN specifically noted Washington’s role and President Clinton publicly apologized for it – the first and to my knowledge the only apology from an American president for U.S. involvement in genocide.  The U.S. role in providing arms, training, ammunition, diplomatic cover, political and other support to the mass murderers is well-documented and has gotten some more documentation and attention as a result of the recent trial of former military dictator General Efraín Ríos Montt, who ruled from 1982-83.  (As Bhatt notes, the program states that the U.S. embassy had heard reports of massacres during this time but “dismissed” them; but this is very misleading at best — there are cables showing that the embassy clearly knew what was going on).

In fact, one of the soldiers who participated in the Dos Erres massacre, Pedro Pimentel, who later was sentenced to 6,060 years in prison, was airlifted the day after the mass murder to the School of the Americas, the U.S. military facility known for training some of the region’s worst dictators and human rights violators.

It is astonishing that one of the worst genocides of the post-World War II era was allowed to reach its peak, just a couple of hours of flying time from the U.S. mainland, with almost no media reporting on it. Here you can find investigative journalist Allan Nairn interviewing a Guatemalan soldier in 1982, who describes how he and his comrades murdered whole villages, as in Dos Erres. And yet the major media ignored it, allowing Ronald Reagan to promote Rios Montt as “a man of great personal integrity and commitment.”  So the omissions of This American Life are ironic in this historical context as well.

It is clear from the piece that Ira Glass, the show’s host, was well aware of the U.S. role in the Guatemalan genocide.  In the 1980s, it appears, he travelled to Central America and was active against the U.S. –funded wars and war crimes in the region.  In an email correspondence with Bhatt, he acknowledges that “maybe we made the wrong call” in leaving out the U.S. role.

That is an understatement, but a vitally important one.  For a program broadcast in English throughout the United States, this is arguably the most important thing that Americans need to know about the genocide.

I’m not faulting Glass. He may well have guessed that if he had made a point out of the U.S. role, and maybe questioned some of the U.S. officials who were responsible for it, the story would have run into trouble at NPR. It certainly wouldn’t have gotten a Peabody award.

That’s what makes this such a compelling illustration of how censorship and self-censorship operate in the U.S. media.  It demonstrates, at the micro level, something that I have seen countless times in the past 15 years of talking with journalists about these issues.  They have a good idea what the boundaries are and how much truth they can get away with.  I have met many good journalists who try to cross these boundaries, and some succeed — but they often don’t last very long.

Scott Wilson, who was a foreign editor at the Washington Post and covered Venezuela during the short-lived coup against the democratically elected government of Venezuela in 2002, stated in an interview that “there was U.S. involvement” in the coup.  Yet this important fact never appeared anywhere in the Post, nor was it reported by any of the major U.S. media, despite considerable evidence from U.S. government documents that it was true.  Again, this is arguably the most important part of the story for a U.S. audience – especially since it played a major role in poisoning relations between Washington and Caracas over the past decade, and probably had a significant impact on relations with the whole continent of South America.  But, as in the Dos Erres story, the U.S. role in the crime is considered unmentionable.

The same is true for the U.S. role in the coup that destroyed Honduran democracy in 2009. The Obama administration’s considerable efforts to support and legitimize the coup government were not considered to be newsworthy by U.S. journalists.  (A program on Honduras was Bhatt’s other shot at “This American Life,” where they left the U.S.-supported coup out of a picture in which it should have had a prominent place). But this too, is off limits for the U.S. media.

What would U.S. foreign, military, and so-called “national security” policy look like if the media reported the most important facts about it?  There would be a lot fewer corpses abroad and returning home.  And we wouldn’t be cutting “meals on wheels” or other nutrition programs for the poor or elderly in order to sustain the world’s most fantastically bloated military budget.

This piece was reprinted by Truthout with permission or license. It may not be reproduced in any form without permission or license from the source.

MARK WEISBROT

Mark Weisbrot is co-director of the Center for Economic and Policy Research, in Washington, DC. He is also president of Just Foreign Policy.

Zie ook: ‘VS steunt rechtse coalitie (MUD) in Venezuela………