Hij noemde de woorden ‘loon woelf’ niet, maar Bogaerts, hoogleraar forensische psychologie, waarschuwde vanmorgen in GMN (rond 9.38 u.) voor eenlingen, die wellicht plannen hebben om een aanslag te plegen op 30 april. Als je de woorden van Bogaerts moet geloven, zouden deze, hoofdzakelijk mannen, uit frustratie over hun situatie met een storm in hun hoofd rondlopen en die storm zoals gezegd willen loslaten op het koningshuis, maar ook op politici, ambtenaren en rechters. Als dat zo zou zijn, zou het aantal wel even wat hoger zijn dan de 52 die Bogaerts noemt. Hij spreekt over mensen die met hun kop tegen de muur liepen, met een ‘rechterlijk verleden’ en solisten. Gezien de economische situatie, het aantal faillissementen, het aantal werklozen, het aantal scheidingen, het aantal huisuitzettingen, zou het mij verbazen als dit er 52 zijn. Volgens Bogaerts moeten die mensen naar psychische hulp geleid worden…. Waar hebben we dat eerder gehoord? O ja, in de Sovjet-Unie, werden dissidenten, waaronder vele ‘loon woelfs’, die met hun kop tegen de muur waren gelopen bij de overheid, die overheids onwelgevallige kritiek uitten, van wie het leven even rampzalig werd ontwricht door die overheid, als iemand hier, die na werkloos te zijn geworden, z’n huis uit wordt gesodemieterd, deze dissidenten, verdwenen in grote getale in ‘psychiatrische inrichtingen’. Trouwens wie bepaalt, of iemand die volkomen terecht goed pissig is op de gang van zaken in dit land, psychisch gestoord is….?
Kockelman, die het programma presenteerde, noemde nog even de aanslag van Karst T., die een ‘aanslag’ op het koningshuis in Apeldoorn pleegde als voorbeeld. Er niet bij vertellend, dat deze T. een rekening niet betaald kreeg voor werkzaamheden verricht t.b.v. ons nationale waterhoofd W.A., hij failliet was, zijn huis en gezin kwijt was en dat de actie van T. een duidelijke suïcidale protestactie was, waarbij deze wanhopige man, zo verblind was, dat hij er niet bij nadacht, dat hij onschuldigen zou doden met zijn actie. Op het filmpje is duidelijk te zien, dat hij zijn auto niet op de bus afstuurde, waarin de belastingverteerders van het koningshuis zaten, maar op het monument de Naald. Als hij dat op een ander moment had gedaan, was het verhaal: ‘macht over het stuur verloren’ geweest en had geen hond zich in zijn situatie verdiept……