De VS is sinds het aantreden van Trump
bezig met het demoniseren van China, neem de handelsoorlog met alle haat- en angstzaaierij respectievelijk tegen en voor
China, een demonisering van China die Trump al heeft gebruikt voordat het Coronavirus in beeld
kwam….. Doordat Trump onder vuur kwam te liggen vanwege de totaal
onverantwoorde omgang met het virus, heeft deze zijn pijlen weer
gericht op China, waarbij hij de uitbraak van het Coronavirus NB
heeft aangewezen als de grootste aanval op de VS ooit….. Ofwel in
feite zegt Trump dat China de VS heeft aangevallen……
Bij het voorgaande was Trump ‘even
vergeten’ dat de witte Europeanen, van wie ook hij een nazaat is, een
genocide hebben uitgevoerd op de oorspronkelijke volkeren van de VS,
gepaard gaand met een ongelofelijk aantal doden, waarbij het aantal
Coronadoden in de VS niet eens in de schaduw kan staan….. Zo kwamen
de witte terroristen uit Europa, niet zelden streng gelovig, ‘in het bezit’ van de
VS, een land dat zij over de lijken van de oorspronkelijke bewoners hebben gestolen………. Over de grootste aanval ooit gesproken, op wat nu de VS wordt genoemd……
Niet alleen Trump maar ook de militaire
top, die door Trump aanzienlijk aan macht heeft gewonnen, maakt zich
druk om ‘het gevaar China……’* (macht: zo kan het Pentagon
naar eigen inzicht militairen toevoegen aan de militairen in landen
waartegen de VS illegaal oorlog voert….) Admiraal Philip Davidson
eist 20 miljard van de Trump administratie om een cordon met o.a. schepen en raketbases te leggen en
zo illegaal de bewegingsvrijheid van de Chinese marine in te
perken…. Een cordon dat loopt van Californië tot Japan en die
verder gaat tot alle landen en steden die grenzen aan de Grote
Oceaan (exclusief China zoals je begrijpt), ofwel de VS wil de hele Grote of Stille Oceaan tot haar
achtertuin maken (of beter gezegd: weer tot haar achtertuin maken) en
daarmee China terugwerpen op de eigen territoriale wateren……. In
feite is dit bijna een oorlogsverklaring, al wordt deze gedaan door
een hoge marine officier en niet door Trump, het is dan ook de vraag hoe lang het zal duren voor deze zijn mond of smartphone (Twitter) zal
gebruiken om hetzelfde te zeggen…… (neem hierbij zijn woorden nog eens in gedachte over de grootste aanval op de VS ooit…..)
China zou een voordeel op raketgebied
hebben t.o.v. de VS**, vandaar dat Trump zich vorig
jaar terugtrok uit het INF-verdrag voor middellangeafstandsraketten,
zogenaamd daar Rusland zich daar niet aan zou houden (bewezen
lulkoek), echter de ‘werkelijke reden’ was een door het Pentagon
opgeklopte angst voor Chinese raketten…… Echter ook dat is m.i.
een excuus om deze raketten zelf weer te kunnen gebruiken, wat wel
bleek uit het feit dat de VS in augustus 2019 al een test deed met
een dergelijke raket….. (het ontwikkelen van een dergelijke raket
doe je niet in een paar maanden tijd, kortom de VS was al lang bezig
met de illegale ontwikkeling van middellangeafstandsraketten…….
Bovendien heeft de VS een raketschild geïnstalleerd in Polen en Roemenië, zogenaamd tegen inkomende raketten uit Iran, de raketten van dit schild vallen in feite onder het INF-verdrag, maar omdat ze geen kernkoppen hebben, vallen ze er buiten, echter hier zit een hele dikke adder onder het gras: de raketten kunnen in een mum van tijd worden voorzien van meerdere kernkoppen en kunnen dan ingezet worden tegen Rusland en dan vallen deze raketten wel degelijk onder het INF-verdrag……. (en daarmee heeft Rusland kernraketten van de VS op de ‘voordeurmat…’)
Admiraal Davidson wilde al in 2018 kernraketten in alle met de VS bevriende landen plaatsen, zodat China van meerdere kanten in feite zou worden ingesloten door kernraketten van de grootste terreurentiteit op aarde, de VS…. Daarnaast heeft de VS al veel bases in de buurt van China, vergeet niet dat dit Noord-Amerikaanse land meer dan 800 militaire bases heeft over een fiks deel van de wereld………
De ‘angst voor China’ is een duidelijk
motief om dat land verder te isoleren, militair kan China niet tippen
aan de VS, ondertussen draait de wapenindustrie in de VS weer op volle
toeren…….
Lees het artikel over het gevaarlijke
spel dat de VS speelt, geschreven door Vijay Prashad en gepubliceerd
op CounterPunch:
May
14, 2020
The
U.S. Military is Hell-Bent on Trying to Overpower China
On April 1, Admiral Philip
Davidson—the head of the U.S. Indo-Pacific Command—told the U.S.
Congress that he would like $20 billion to create a robust military
cordon that runs from California to Japan and down the Pacific Rim of
Asia. His proposal—titled
“Regain the Advantage”—pointed to the “renewed threat we face
from Great Power Competition. … Without a valid and convincing
conventional deterrent, China and Russia will be emboldened to take
action in the region to supplant U.S. interests.”
The real focus is China. In January
2019, Acting U.S. Defense Secretary Patrick Shanahan told
U.S. military officials that the problem is “China, China, China.”
This has been the key focus of all U.S. President Donald Trump’s
nominees for the Defense Department, whether it be Shanahan or the
current chief Mark Esper. Esper cannot open his mouth without blaming
China; he recently told
the Italian paper La Stampa that China is using the coronavirus
emergency to push its advantage through “malign” forces such as
Huawei and by sending aid to Italy. As far as Trump and Esper are
concerned, China and—to a lesser extent—Russia are to be
contained by the United States with armed force.
The Missile Gap?
Senator Tom Cotton (Republican from
Arkansas) has pushed the view that China’s military modernization
program has created a missile gap in China’s favor. In March 2018,
Cotton asked Admiral Harry Harris, commander of the U.S. Pacific
Command (now U.S. ambassador to South Korea) about China’s
missiles. “We are at a disadvantage with regard to China today in
the sense that China has ground-based ballistic missiles that
threaten our basing in the western Pacific and our ships,” Harris
told
Congress. To remedy this, Harris suggested that the United States
exit from the Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty (INF), which
Trump did
in early 2019 (Trump blamed Russian non-compliance, but it was clear
that the real target was this fear of a Chinese missile advantage).
In August 2019, the U.S. tested an intermediate-range missile,
signaling that its intentions long preceded its withdrawal from the
INF.
In March 2019, Cotton went to the
Heritage Foundation to say that the United States should start
production of medium-range ballistic missiles, which should be
deployed on bases at the U.S. territory of Guam and on the
territories of U.S. allies; these missiles should directly threaten
China. “Beijing has stockpiled thousands of missiles that can
target our allies, our bases, our ships, and our citizens throughout
the Pacific,” Cotton said
in characteristic hyperbole. Exaggeration is central to people like
Cotton; for them, fear-mongering is the way to produce policy, and
facts are inconvenient.
The United States has used the
concept of the “missile gap” before. John F. Kennedy used it for
his 1958 presidential campaign, even though it is likely he knew
that it was false to say that the USSR had more missiles than the
United States. Little has changed since then.
In November 2018, before the U.S.
left the INF, Admiral Davidson spoke at a think tank in Washington on
“China’s Power.” In 2015, Davidson said,
his predecessor Harry Harris had joked that the islands off the coast
of the People’s Republic of China were a “Great Wall of Sand”;
now, said Davidson, these had become a “Great Wall of SAMs,”
referring to Surface-to-Air Missiles. Davidson, from the military
side, and Cotton, from the civilian side, began to say over and over
again that China had a military advantage by the “missile gap,” a
concept that required no careful investigation.
The United States has the largest
military force in the world. In April, the Stockholm
International
Peace Research Institute found
that the United States military budget rose by 5.3 percent over the
previous year to total $732 billion; the increase over one year was
by itself the entire military budget of Germany. China, meanwhile,
spent $261 billion on its military, lifting its budget by 5.1
percent. The United States has
6,185 nuclear warheads, while China
has 290 nuclear warheads. Only five
countries in the world have missiles that can strike any country
on the earth: the United States, Russia, China, the United Kingdom,
and France. Whether it be in terms of intercontinental weapons or
through U.S. air power, there is no doubt that China simply does not
possess a military advantage over the United States.
Every known inventory of weapons
shows that the United States has a much greater capacity to wreak
havoc in a military confrontation against anyone—including China;
but the U.S. now understands that while it can bomb a country to
smithereens, it can no longer subordinate all countries.
Withdrawal
The United States Navy is both
overstretched and threatened. The two U.S. Pacific-based carriers—USS
Ronald Reagan
and USS Theodore
Roosevelt—are in trouble;
USS Reagan
is in Japan, where it is being repaired, while USS Roosevelt
is in Guam, with its crew devastated by COVID-19. Meanwhile, the U.S.
has sent
an aircraft carrier group to threaten Venezuela using the excuse of
counter-narcotics. Threatening several countries far apart from each
other makes it difficult for the U.S. to focus its superior military
power against any one country.
Missile capacities shown by Iran
and by China have meant that the U.S. continuous bomber presence at
al-Udeid Air Base (Qatar) and at Andersen Air Force Base (Guam) has
been withdrawn. These bombers are now at Minot Air Force Base (North
Dakota) and Barksdale Air Force Base (Louisiana). General Timothy Ray
of the U.S. Air Force Global Strike Command put a brave face on these
withdrawals, saying
that it gives the U.S. greater flexibility. The real reason for the
bombers leaving Qatar and Guam is that the U.S. military fears that
these strategic assets are in harm’s way.
Neither Iran nor China has the
capacity to defeat the U.S. in a military confrontation. But
alongside both of their borders, Iran and China have the capacity to
strike U.S. targets and U.S. allies. This capacity hampers the U.S.
ability to establish the complete subordination of these countries.
It is this local power developed by China and Iran that the United
States wants to extinguish.
Regain the Advantage
Admiral Davidson’s April report
calls for “Forward-based, rotational joint forces” as the “most
credible way to demonstrate U.S. commitment and resolve to potential
adversaries.” What the Indo-Pacific Command means is that rather
than have a fixed base that is vulnerable to attack, the U.S. will
fly its bombers into bases on the soil of its allies in the
Indo-Pacific network (Australia, India, and Japan) as well as others
in the region (South Korea, for instance); the bombers, he suggests,
will be better protected there. China will still be threatened, but
Chinese missiles will—so the theory goes—find it more difficult
to threaten mobile U.S. assets.
Davidson’s report has a stunning
science-fiction quality to it. There is a desire for the creation of
“highly
survivable, precision-strike networks” that run along the
Pacific Rim, including missiles of various kinds and radars in Palau,
Hawaii, and in space. He asks for vast amounts of money to develop a
military that is already very powerful.
Furthermore, the U.S. is committed
to the development of anti-space weapons, autonomous weapons, glide
vehicles, hypersonic missiles, and offensive cyber weapons—all
meant to destabilize missile defense techniques and to overpower any
adversary. Such developments presage a new arms race that will be
very expensive and that will further destabilize the world order.
The United States has unilaterally
increased a buildup around China and has ramped up threatening
rhetoric against Beijing. Anxiety about a possible war against China
imposed by the United States is growing
within China; although sober voices are asking the Chinese government
not to get drawn into an arms race with the United States.
Nonetheless, the threats are credible, and the desire to build some
form of deterrence is growing.
The absence of a strong world peace
movement with the capacity to prevent this buildup by the United
States is of considerable concern for the planet. The need for such a
movement could not
be greater.
This article was produced by
Globetrotter,
a project of the Independent Media Institute.
More articles by:Vijay
Prashad
Vijay Prashad’s
most recent book is No Free Left: The Futures of Indian
Communism (New Delhi: LeftWord Books, 2015).
=========================================
*
Uitstekend voor de wapenindustrie waarmee het Pentagon is verknoopt,
zo erg dat het leger van de VS regelmatig nieuwe wapens uittest op
het slagveld, dat maar al te vaak bestaat uit een bewoonde
stad……… (en uiteraard niet in eigen land…..)
**
Praatjes die het Pentagon en de rest van het militair-industrieel
complex er steevast inhouden, zo doen ze dat al vele decennia. In de
tijd dat de Sovjet-Unie bestond werd er altijd gehamerd op meer
bewapening om ‘dit gevaar af te wenden’ terwijl men wist dat de
toenmalige S-U nooit een oorlog tegen de VS zou kunnen winnen, zo
waren de tanks van inferieure kwaliteit…….. Uiteraard is daarmee
langzaam maar zeker het belachelijk hoge defensiebudget van de VS opgeblazen tot
de huidige proporties, waar Trump na zijn aantreden in 2016 een enorme
schep bovenop heeft gedaan, zoveel dat de VS meer dan 730 miljard dollar uitgeeft aan defensie uh,
illegale oorlogsvoering, waarmee de VS veel meer uitgeeft aan wapens en ander oorlogstuig dan
Rusland en China samen……….
