Jongerius, van der Kolk en Vos over het pensioenakkoord

Jongerius, de voorzitter van het FNV, die zich warm loopt voor een politieke functie, vindt het pensioenakkoord, waarin m.n.  de werknemers de lul zijn, geen 10 waard, maar wel een ruime voldoende. Niet zo vreemd, als je ziet dat de vakbonden een belangrijke rol hebben gespeeld in het vergokken van de gespaarde pensioengelden.

De nep socialisten van de PvdA staan ook al achter het akkoord, gisteravond liet de nitwit PvdA huppelkut Mei Li Vos, bij Knekel en Flink, nog eens weten wat zij er van vindt, zonder naar de argumenten van haar opponent Henk van der Kolk (voorzitter FNV bondgenoten) te luisteren. Vos vindt het niet normaal dat werknemers een garantie pensioen willen (vreemd hè, dat je minstens vraagt waar je voor gespaard hebt), voorts is ze van mening dat ‘babyboomers’ het goed hebben. De trut weet niet eens, dat het grootste deel van deze groep alleen een klein aanvullend pensioen ontvangt, sterker nog als van der Kolk dat zegt, herhaalt ze haar eerdere standpunt. In woord is ze wel voor een gelijke verdeling tussen arm en rijk, maar zoals zo vaak bij PvdA politici is daar in de praktijk geen bliksem van te merken.

De rechtse VVD hufter Kamp is positief over Jongerius, zo liet hij vandaag weten……

FNV’er van de Kolk en de pensioenen

Henk van der Kolk, van het FNV (een organisatie die in het bestuur van een aantal pensioenfondsen zitting heeft) zat vanmiddag in Buitenhof uit te leggen, hoe de moderne mens naar zijn pensioen moet kijken: een gegarandeerd deel en een ‘soft’ deel, dat softe deel kan omhoog en (natuurlijk vooral) omlaag, naar gelang de rendering van de beleggingen (lees de beurskoers). De andere 2 discussiegasten zijn het daarmee eens, een geweldige basis voor een discussie! Jolande Sap van GroenLinks (lees asgrauw rechts) en Roel Beetsma, hoogleraar macro-economie, zijn ieder voor zich voor een andere invulling, maar het principe blijft staan. De beursgang van de pensioenfondsen, die tot dit debacle hebben geleid, blijft dus bestaan en de beurskoers wordt zelfs tot leidraad verheven. Het is als met een 2e hands auto je hebt net € 1.500,– uitgegeven aan reparaties, als de koppeling het begeeft. Het uitgegeven bedrag van € 1.500,– is zo hoog, dat je de volgende reparatie van € 900,– maar voor lief neemt, zonder de conditie van de auto eens echt onder de loep te nemen, vergeet niet dat de pensioenfondsen de laatste 10 jaar 200 miljard euro op de beurs hebben verspeeld. M.a.w. in plaats van naar andere dekkingsmogelijkheden voor de pensioenen te kijken, als ‘beleggen’ in bijvoorbeeld huizen, gebouwen of zelfs nutsvoorzieningen (en die over te nemen en te beheren), doorgaan op een beurs die voorlopig niet uit het slop is en nog veel verder kan kelderen, dieper dan tot nu gezien.

Waar in deze discussie nog niet over is gesproken zijn de salarissen die betaald worden bij de pensioenfondsen, de effectiviteit en productiviteit binnen de fondsen, de gebouwen waarin deze fondsen zijn gehuisvest, enz.

Zoals eerder gesteld hier, zou eens onderzocht moeten worden wat het niveau van de individuele pensioenen zouden zijn, bij het vastzetten op een bankrekening van de gelden voor een periode van bijvoorbeeld 25 jaar tegen een rente van laten we zeggen 2,5%.

Voorts zouden de grote bedrijven, die kapitalen uit de pensioenfondsen kregen, verplicht moeten worden die gelden terug te storten.