Afgelopen weekeinde zijn we doodgegooid met ‘nieuws’ over de toestand van Johan Friso. Op het hysterische af, er was werkelijk geen bliksem te melden. Kort na het bekend worden van de ongelofelijke stupiditeit, die resulteerde in het verongelukken van J.F. zelf, had NRC journaliste Jannetje Koeleman wel iets relevants te melden. Haar man, een neurochirurg die voor een congres in het Oostenrijkse ziekenhuis in Innsbruck aanwezig was (het ziekenhuis waar J.F. naar toe was gebracht). Daar was zij aanwezig bij een gesprek tussen haar echtgenoot en 1 van de neurochirurgen, die J.F. behandelt en wat zij opving uit dat gesprek, bracht zij naar buiten. De wereld is te klein voor de consternatie die daarover ontstond, het zou totaal ongepast zijn. Wat een flauwe kul, het is de taak van een journalist (echt) nieuws naar buiten te brengen. Of dat nu volgens de geldende regels wel of niet netjes is. Het koningshuis is een belastingverslindend orgaan, wier leden schijt hebben aan regels en wetten, maar het feit dat ze deze dure zinloze functie uitoefenen, heeft de consequentie dat elke stap onder een vergrootglas gelegd wordt, ook als dat een figuurlijke en letterlijke misstap is.
Overigens, wat zijn de totale kosten, ten laste van de belastingbetaler, die deze ellende tot nu toe heeft ‘opgeleverd’?
In het kader van deze onzin: zoals gezegd, 99% van de berichtgeving in deze ‘zaak’ gaat nergens over. De hoofdredacteur van het NOS journaal, Marcel Gelauff was zojuist te gast in Standpunt NL. Deze figuur vindt dat geen nieuws, ook nieuws is; ja, zak dat merken we al een flink aantal jaren in de berichtgeving van het NOS nieuws.