Gisteren plaatste ik al een artikel over het reclame maken in Vroege Vogels voor het afknallen en vergassen van ganzen, met daaraan gekoppeld reclame voor het eten van deze kadavers*. Voor plaatsing lukte het me niet, de begeleidende tekst op de internetpagina van Vroege Vogels te vinden. Hier het begeleidende artikel dat ik later op de dag wel vond, aan het eind een paar zeer rake en terechte reacties, lees en huiver:
Wat
gebeurt er met de duizenden ganzen die in Nederland worden
geschoten? Het Centrum voor Landbouw en Milieu (CLM) is, in
samenwerking met groothandelaren en verwerkers van wild vlees,
Agrarische Natuurvereniging Water, Land en Dijken de
campagne ‘Ga voor gans’ gestart. Ze willen verspilling tegengaan en
gedode wilde gans aanbieden aan consumenten.
Waarom
worden ganzen geschoten en vergast?
Het aantal wilde ganzen
dat jaarlijks in Nederland broedt, is explosief toegenomen. Vanwege
de schade die deze ganzen veroorzaken en het risico dat ze vormen
rond Schiphol, worden de aantallen door de provincies teruggebracht.
Er is veel strijd tegen gevoerd door dierenbeschermers. Zij zien
dit uiteraard liever niet gebeuren. Maar als het dan toch gebeurt,
wat moet je dan met al die dode ganzen?
Voor 2016
wordt er een overschot van 20.000 ganzen bij Noord-Hollandse
groothandels verwacht. Dit is het gevolg van een jaarlijkse stijging
van het aantal ganzen dat hier in de zomer verblijft Nederland.
Wilde
gans eten
Van
de wilde gans zijn veel mooie producten te maken. Op de website ga
voor gans kunnen
consumenten een speciaal wilde ganzenpakket bestellen met producten
ganzenborst, worst en rillette. Op die manier wordt de geschoten of
vergaste gans tenminste geconsumeerd in plaats van vernietigd.
Natuurlijk is er het risico van hagelkogeltjes.
Vroege
Vogels praat met iniatiefnemer Adriaan Guldemond, projectleider van
het CLM bij een speciaal georganiseerd wilde ganzendiner.
Reacties
Wat
moeten we doen met de vele duizenden wilde ganzen die in Nederland
worden vergast en geschoten? In de radio-uitzending van Vroege Vogels
van 13 december jl. horen we hoe verslaggever Jesper Buursink op
bezoek gaat bij het Centrum voor Landbouw en Milieu (CLM) dat
campagne voert om de gans weer op ons menu te zetten.
Gewoon
lekker opeten dus, vinden ze daar. Tijdens een door het CLM
georganiseerd ‘wilde ganzendiner’ laat onze verslaggever zich de
gerookte ganzenborst en ganzenpaté dan ook goed smaken, en
interviewt tussen de hapjes door initiatiefnemer Adriaan Guldemond.
Maar al te veel kritische vragen heeft hij niet. En als hij er al een
stelt, laat hij zich veel te gemakkelijk met een kluitje in het riet
sturen.
Zo mag Guldemond ongehinderd mopperen over ‘heel
veel schade’ die ganzen in de landbouw zouden aanrichten, komt er
geen antwoord op de vraag of er voor vergassen en schieten ook
alternatieven zijn, en wordt het voorzichtige vermoeden dat een
geschoten gans wel eens geleden zou kunnen hebben, weggewuifd met een
verwijzing naar de bio-industrie, want dat is pas erg. Verder kan
“een goeie jager een gans in een schot doodschieten, en dan is het
gewoon snel gebeurd”.
Louter discutabele antwoorden dus op
vragen van een verslaggever die zelf ook meer geïnteresseerd lijkt
in de ganzenpaté op zijn bord dan in waarheidsvinding …
Want
de schade door ganzen aan landbouwgewassen valt om te beginnen nogal
mee. Het Faunafonds keerde in 2014 14,9 miljoen aan
schadevergoedingen uit. Je kunt er vast over twisten of dat veel of
weinig is, maar op het totaal van de jaarlijkse overheidsuitgaven is
het een te verwaarlozen bedrag. De faunaschade in de landbouw
bedraagt verder hooguit zo’n twee procent van de totale
productieopbrengst. Ongeveer de helft daarvan wordt door ganzen
veroorzaakt en de rest door andere dieren. Het aandeel van land- en
tuinbouwproducten in ons bbp bedraagt voorts niet meer dan zo’n 1.5
%. Waar hebben we het dan nog over? Over een macro-economisch
gesproken tamelijk onbeduidende schadepost. Maar liever dan de boeren
hun schadevergoeding te betalen, vermoorden we een half miljoen
ganzen. Er zijn mensen die dat stuitend vinden. Zoals ik.
grauwe
ganzen naardermeer
grauwe ganzen, Naardermeer
En zijn
er, als je dan al ganzenaantallen wilt terugbrengen, geen
diervriendelijker alternatieven dan vergassen en afschieten? Ja die
zijn er. Dierenbescherming heeft daar op gewezen, de Partij voor de
Dieren heeft er op gewezen, en ik heb er zelf ook een aantal genoemd
in een stuk (“Laat onze ganzen leven!”) dat ergens op deze site
nog wel te vinden zal zijn. Ik ga er daarom hier niet nogmaals op
in.
Tenslotte: vergassen en afschieten van ganzen blijven
discutabele methoden. Het mag dan zo zijn dat een goede jager een
gans in een schot kan doodschieten, zoals Guldemond zegt, de vraag is
maar hoeveel goede jagers Nederland telt. Volgens de
Dierenbescherming overleeft tussen de 25 en 40 procent van de ganzen
met een pijnlijke dosis hagel in het lijf. En ook het vergassen van
ganzen is omstreden. “Uit onderzoek blijkt dat bij vergassing met
koolzuur een gans pas na 1 minuut het bewustzijn verliest en dat de
hersenactiviteit 2 tot 3 minuten aanhoudt. Intussen vertoont het dier
stuiptrekkingen, snakt het naar lucht en probeert het te vliegen”,
aldus Marianne Thieme in Trouw op 20/06/14. Anderen, zoals
ganzenvergasser Arie den Hertog van Duke Faunabeheer, noemen dat dan
weer “diervriendelijk”.
Het massaal afschieten en
vergassen van uiteindelijk een half miljoen ganzen is, zoveel moge
intussen toch wel duidelijk zijn, lang niet zo onproblematisch als
Guldemond in de uitzending van Vroege Vogels van 13 december jl.
suggereert. En dat geldt ook voor de consumptie ervan: wie deze
ganzen eet, maakt zich uiteindelijk medeverantwoordelijk voor de
manier waarop ze zijn gedood en legitimeert zo een barbaarse praktijk
van afschieten en vergassen. Dat moet je toch niet willen. Zeker niet
met de kerst, maar ook niet daarna.
VERGASTE GANS OP HET MENU?
NEE BEDANKT!
Geplaatst
door edmather op dinsdag, 15-12-15 19:50
100%
eens met Marian Claasen en met Bomendromer. Kijk beslist even op
http://www.faunabescherming.nl/fb_argus/2015/Argus2015_2(20-21).pdf
en ga je schamen. Reageer dán pas.
Voorts: als de discussie hier
alleen mag gaan over wat er met de betreurenswaardige slachtoffers
moet gebeuren, dan ben ik voor ‘respect’. De slachtoffers -die vaak
een intens rouwende partner achterlaten- hoor je niet te laten
verdwijnen in een maaltijd van eoa perverse ijdeltuit die zich ‘kok’
noemt. De mens is van nature geen necrovoor, dus geef de stoffelijke
overschotten dan aan andere dieren die dat wél zijn. Nog beter is
een begrafenis met een herdenking.
Wie denkt het inferieure
dier ‘mens’ wel dat hij is?
Geplaatst
door veganist op dinsdag, 15-12-15 18:33
Voor meer berichten n.a.v. het voorgaande, klik op één van de labels, die u onder dit bericht aantreft. Voor de labels: R. Tol, CLM en Ga voor gans, vindt u geen andere berichten.
‘We