Armstrong is niet meer uit de media te slaan, deze week kwam dit tot een absoluut hysterisch hoogtepunt, vanwege het ‘interview’, dat opoeh Winfrey de in de doping gedonderde wielrenner Armstrong afnam. Afgelopen vrijdag kreeg Smeets, die eigenlijk na al zijn ophemelen van Armstrong, voorgoed uit de media geweerd had moeten worden, maar nu gvd nog vaker in de media te horen en te zien is, als in een willekeurige andere januari maand, maar liefst een uur lang de tijd bij GMN (Radio1 van 9.30-10.30u.) kreeg, om zijn gore straatje schoon te poetsen. Hij was immers jarenlang de Armstrong likker bij uitstek, hij maakte zelfs een ‘boek’ over deze bedrieger, dat uitkwam, toen het duidelijk was, dat Armstrong wel degelijk doping had gebruikt (ha! ha! ha!), terwijl Smeets tot dan toe de leugen van Armstrong bleef verdedigen. Het woord ‘omerta’ viel wel 20 keer ( hij bedoelt ‘de omerta dat men elkaar niet verraad’), terwijl Armstrong het in voornoemd interview had over ‘level playing field’, dat snapt de over een enorme ezel getilde Smeets natuurlijk niet, hoewel hij maar al te graag Engelse woorden gebruikt als ‘mind you’ en ‘good for him’. Even voor de lezer die niet weet wat daar mee bedoeld wordt: level playing field’ zegt in dit geval niets anders, dan dat iedereen doping gebruikte (al eind jaren 60 waren er wielrenners, die vertelden, dat iedere renner, doping gebruikte, maar dat alleen de dombo’s werden gepakt), dus Armstrong noemt geen namen, maar wijst met z’n vieze poten naar alle wielrenners, en die renners hebben allemaal een naam. Smeets noemde Armstrong een aantal keren een eikel, waarschijnlijk vindt hij dat een bijzonder ernstige term om iemand te duiden, ha! ha! ha! Smeets, die het in het verleden wel van de daken wilde schreeuwen, dat hij een goede vriend van Armstrong was, die hij zelfs thuis opzocht, zegt nu dat deze eikel nooit een vriend van hem was, er was altijd een strijd tussen hem en mij, aldus Smeets.
Om zijn woorden kracht bij te zetten, durfde deze enorme klootzak zelfs zijn boek over Armstrong nog een keer te noemen, zo van koopt u mijn boek maar, daar staat ‘t in, gadverdamme wat een griezel! Het enige dat Smeets zichzelf en zijn collega’s verwijt (geen schande, zonder meteen even naar anderen te wijzen met: “wij zijn allemaal een beetje hypocriet”), is dat hij nooit een dossier aanlegde over Armstrong, alsof het niet duidelijk was, dat hier ‘iets’ abnormaals aan de hand was, zeker met het cliché dat al jaren bekend was bij insiders, dat er op bijzonder grote schaal doping werd gebruikt, zelfs toegegeven door wielrenners.
Dat eikel Armstrong de boel bedonderde, doet volgens Smeets niets af aan zijn inzet voor ‘Livestrong’, hé Smeets dat steunen van een goed doel, gebruikte hij juist om alle verdenkingen als roddel en achterklap weg te zetten, een extra lading mee te geven (zelfs als hij dat zelf niet noemde, deden figuren als Smeets dat wel). Smeets had het nog over ‘boekensteunen’, bekende figuren, die Armstrong steunden zoals Obama, hij zei ‘t nog net niet, maar eigenlijk zijn die steunen ook schuldig, iets anders kan je uit de woorden van Smeets niet concluderen.
Tot slot ging noemde hij nog even een feest waar andere op doping betrapte renners wel werden uitgenodigd, maar Armstrong niet, Smeets noemt dat een dubbele standaard, dat zegt een ‘journalist’, niet bedenkend, dat die andere renners zijn gestraft en: of alweer fietsen, of dat binnen afzienbare tijd weer doen; ongelofelijk wat een lul!
Vergeet bij dit alles niet, dat de kwast Smeets voor ‘t grootste deel wordt betaald uit belastinggelden…..
De mislukte jaren 50 sinterklaasdichter Wielaert, besteedde na GMN ook nog eens een half uur aan Armstrong, deze vond het woord eikel van Smeets zeker wel interessant, want ook hier viel na korte tijd dit woord, nog net op tijd, voor ik projectiel spugend de radio uit sodemieterde.
Mij kan de hele wielersport gestolen worden, en de aandacht voor Armstrong gaat mij dan ook veel te ver. Eén ding is zeker, tochten als de Tour de France (T. de Stimulance) zijn onmenselijke opgaven, die eigenlijk alleen met stimulerende middelen te doen zijn, naast dat het dopinggebruik bij iedere één en twee hersencellige allang een publiek geheim was, is de ophef over dit gebruik, niet anders dan bijzonder hypocriet te noemen. Dat ik mij kwaad maak om Armstrong, is over zijn smerige manier van handelen, een handelen dat een flink aantal mensen een flinke (financiële, of geestelijke) opdonder heeft gegeven, als zij al niet hun baan verloren en uitgerangeerd aan de kant stonden toe te kijken, hoe kwezels als Smeets psychopaat Armstrong door dik en dun verdedigden, met polsbandje en al….