Paul
Edwards geeft in een beknopt artikel op Information Clearing House weer waar het op staat wat
betreft de mensheid en de weg waar deze naartoe gaat als het
kapitalisme de kans krijgt om haar zieke economische handelswijze op
te blijven leggen aan die mensheid (kapitalisme: mijns inziens
geëvalueerd in het huidige ijskoude, inhumane neoliberalisme)….

Zonder
een evolutie in het denken over de huidige status quo*,
zal dit neoliberalisme onherroepelijk leiden tot niet alleen de
vernietiging van de aarde zoals wij die kennen (zie de door de klimaatverandering gestimuleerde grote natuurrampen), maar ook tot de
vernietiging van de mensheid >> het grote uitsterven van een
groot aantal diersoorten is wat dat betreft een teken aan de
wand…….

De gevolgen van storm Laura in Haïti…..

Volkomen terecht haalt Edwards Keynes aan die al eens stelde: ‘het kapitalisme is het buitengewone geloof dat de naarste mensen met de smerigste doelen, op één of andere manier het grote goed zullen dienen (een wel heel vrije vertaling van mijn hand)

Een
evolutie in denken zal gepaard gaan met strijd, dat is onontkoombaar,
daar de machthebbers van nu, de plutocraten en de grote bedrijven
alles doen om een verandering te voorkomen, sterker nog grote bedrijven hebben baat bij dictaturen (geen problemen met milieumaatregelen en het uitbuiten van arbeiders wordt middels steekgelden voor de machthebber en diens kliek ‘gelegitimeerd….’)…. Daar is overigens niet eens een volwaardige dictatuur voor nodig, zie een groot aantal zogenaamde democratische landen in Afrika en Zuidoost-Azië….. 

Die grote (westerse) bedrijven
zijn in handen van die plutocraten of
investeringsmaatschappijen, waar die laatsten dan ook weer worden
geleid door welgestelden en ook al zijn deze welgestelden niet zo machtig als de plutocraten, vervullen ze gezamenlijk wel degelijk een belangrijke
functie in het behouden van de neoliberale status quo…..

Niet
voor niets dat de VS en haar bondgenoten zoveel oorlog voeren,
waarmee men altijd weer de eigen belangen behartigt: de wapenindustrie draait daardoor op volle toeren, goed voor de grootaandeelhouders in die industrie (oorlog is ook goed voor de oliemaatschappijen en haar grootaandeelhouders zoals ‘ons koningshuis’).

Aanvullend zijn die grote bedrijven en hun lakeien in de poltiek mede verantwoordelijk voor:

• het tegenwerken van landen waar men niet aan het kapitalisme/neoliberalisme hangt, of van landen die niet onder de knoet van de VS en andere
  westerse landen wensen te leven

• het
  al eerder genoemde verplaatsen van fabrieken naar landen waar men geen rekening behoeft
  te houden met het milieu en waar men arbeidskrachten mag uitbuiten op
  een manier die het best is te vergelijken is met slavernij, dus niet
  alleen wat betreft het ‘loon’ maar ook door amper of niet bestaande
  arbeidsvoorwaarden

• het
  onderwerpen van landen die strategisch gelegen zijn, waarmee men
  de macht over andere landen kan behouden, bijvoorbeeld
  als deze strategisch gelegen landen belangrijk zijn voor de routes ten behoeve van het
  grondstoffenvervoernaar de VS en andere westerse landen 

• het
  veiligstellen van die grondstoffen als olie, gas, steenkool en een groot
  aantal andere grondstoffen, neem materialen die worden gebruikt in
  computers en smartphones, of bijvoorbeeld materialen die nodig zijn
  voor de fabricage van accu’s

  • Terzijde is ook de landbouw afhankelijk van grote geldstromen, waarmee men megastallen bouwt, oerwoud afbrandt voor sojateelt en het bouwen van gebieden voor veeteelt (in het Amazonewoud van Brazilië), terwijl bijvoorbeeld onze intensieve veehouderij grootgebruiker is van die soja, de intensieve veeteelt is dan ook een belangrijke aanjager is van de klimaatverandering en de enorme ellende die dat nu al veroorzaakt……

Voor
al deze zaken is het uiteraard van belang een enorm wapenarsenaal
voorhanden te hebben, waar de welgestelden zoals gezegd de grootaandeelhouders
zijn van niet alleen de oliemaatschappijen en mijnbouwbedrijven,
maar juist ook van de grote wapenfabrikanten en daarmee bedoel ik ook
fabrieken voor rollend, varend en vliegend oorlogstuig….. 

Intussen
hebben de plutocraten en investeringsmaatschappijen ook de reguliere
westerse media overgenomen, waarmee dezen een nieuw controle- en
propaganda-apparaat hebben gecreëerd om de massa’s eronder te kunnen houden met leugens en andere manipulaties…… 

Niet voor niets dat naast het grootste deel van de
westerse politici, vooral die media een grote bek hebben over de
sociale media waar men nog wel onafhankelijke nieuwsgaring kan
vinden, nieuwsgaring die vaak lijnrecht ingaat tegen wat de reguliere media het vok willen laten geloven… Men doet dit door te in te hakken op ‘fake news’
(nepnieuws) en te spreken over manipulatie van het volk, juist zaken waaraan westerse politici en de hen bedienende media zich beschuldigen…. (neem de aanloop en uitvoering van de illegale oorlogen die de VS is begonnen, met grote graagte nemen de reguliere westerse media de leugens van geheime diensten als de CIA en de NSA over, ondanks dat de redacties van die media weten dat deze diensten onnoemelijk veel vaker liegen dan de waarheid vertellen, sterker nog men onderzoekt de zogenaamde redenen niet eens die worden gegeven voor ‘de noodzaak in te grijpen……’)

Edwards stelt in feite dat we zo snel mogelijk moeten ingrijpen en de strijd moeten aangaan met het kapitalisme, voordat de doodstraf van de hele mensheid wordt voltrokken…….

Onder het volgende artikel kan je klikken voor een ‘Dutch vertaling’, dit neemt wel enkele tientallen seconden tijd in beslag.

Capital
Punishment

By
Paul Edwards 

August
17, 2020 “Information
Clearing House”
–  There’s no ambiguity in the term: capital punishment is
killing, carried out by an entity commonly, but not exclusively,
judicially empowered. It refers only to the killing of persons, of
course. Doesn’t it?

In this uniquely terrible time in
America, when there is such fathomless confusion and desperation,
such vitriolic, violent and conflicted fury in the adversarial
masses, when we watch the empty catechism of our national mythology
shatter and evaporate, when we are compelled to stare into the abyss
of all our historic falsity, pretense, viciousness and dishonor, when
national disintegration and death seem not only possible but likely,
to hold on to sanity one must try to understand how this could have
come to be.

How is it that a nation that had as close to a
truly fresh start as any known, that, free of the socio-economic
bonds and fetters of ossified, post-feudal Europe and unencumbered by
the congealed paralysis of tradition that strangled Africa and the
Orient, might have evolved according to the best Enlightenment ideals
and humane practices, has declined to a point where its political
farce is moribund and stinking, its economic reality is obscenely
vicious, and its whole society is crippled by anxiety, fear and
racial hatred?

It’s not possible to trace and catalog the
impenetrably tangled complex of historical decisions and choices
that, in aggregate, over time, led to the critical, perhaps fatal,
condition in which we are enmeshed and imprisoned today, but that’s
not required. What is
required is a species of miracle. One that only occurs when mankind
makes a quantum cognitive leap from one universal, absolute, and
ruling dogma to a wiser, sounder paradigm

The leap
that must be made, and against which the odds are astronomical, is
from the petrified religion of Capitalism to a life-centered,
life-preserving economic system. If this transition is not made and
Capitalism is allowed to continue its mindless, murderous assault on
all life it will destroy the natural world, including the human race.
That all humanity is not afire with passion to demand this leap be
made is due entirely to the managed ignorance and policed impotence
of The People perpetuated by the Capitalist Tyranny.

Capitalism
has been a tool of privilege and power, and a cynical, cruel,
malevolent fraud from its beginnings. In its simple, ingenious design
it has proven to be the most efficient tool for mercilessly
exploiting human vulnerability and utterly debasing rational
government ever devised by the perverse mind of Man. Its simple basis
is using money to extract surplus value from workers paid the lowest
possible wage. In situations of general human poverty–which,
historically was nearly everywhere, always–Capital paid only the
bare pittance that could keep its miserable labor pool alive.

Marx,
in his prolix, academically impenetrable prose, clinically dissected
and dismembered Capitalism long ago, but only after its raging
infection had armed controlling elites with a financial bonanza that
enabled them to own entire governments and impose their vile dogma on
the great mass of humanity. It was sold as a means–the only one–to
generate prosperity which would benefit all justly, according to
their contributions to its success. That was the mantra, endlessly
repeated and affirmed by the power of the state, that allowed it to
assume the magical character of a religion.

In Marx’s day,
Capitalism evolved in an atmosphere of violent, unregulated blood and
guts competition, and enterprises stood or fell, throve of failed, on
the basis of “to the victor belong the spoils”. Many great
fortunes in the 19th and early 20th centuries saw their massive
success and consolidation built of the bones and blood of their
out-hustled, out-maneuvered rivals.

That kind of open
warfare, so damaging to so many Capitalist entities, went out through
the brokered collusion of industry and government by World War I.
Socialism, ever its bete noir, saw its central tenets appropriated to
change Capitalism’s rules, to diminish raw competition, and to
shore up the howling fraud of private enterprise. By the Great
Depression Capitalism had become a welfare client of nations and a
bad joke for cognoscenti.

Keynes said it: “Capitalism is the
extraordinary belief that the nastiest of men, for the nastiest of
motives, will somehow work for the benefit of all.”

Though
both critics and oligarchs knew its falsity, and though its ruinous,
catastrophic crashes had repeatedly rocked the world, violently
battering working people, its propaganda prevailed. That humanity is
ignorant and gullible is not news, witness America today, and
recovery from the fully metastasized systemic disease of the
Capitalist catechism is glacial in this nation of baffled, deluded
people, in spite of their long suffering under it.

J.K.
Galbraith nailed its hucksters to the wall: “The modern
Conservative is engaged in one of mankind’s oldest exercises in
moral philosophy: the search for a superior moral justification for
selfishness.”

But that, too, is outdated. They no longer
search. They make no effort to justify themselves and their crime.
Their power, entrenched and buttressed by rented governments, permits
them to gloat openly and flaunt their piracy. They truly believe, in
the face of the mortal chaos they’ve created, that–as the Harpy,
Maggie Thatcher, once boasted–there is no alternative.

It’s
not so. There is today no continuity of what was called Capitalism.
It’s dead. It doesn’t exist. The phony artifact of classic
Capitalism long since ceased to be about initiative, cunning, and
independent rapacity, and is now a sick racket on life support,
relying on government welfare with no need to function efficiently or
even adequately. Trillions are funneled into it by the government it
owns to fuel the Imperial War Machine and fade the global crap game
of debt and derivatives it runs as a casino. When bets go bust the
state manufactures more fiat money with less and less real value,
jeopardizing the dollar hegemony that is Welfare Capitalisms only
support.

The Imperial State, borrowing from itself, and
peddling cheapened money to financially captive foreign governments
to fund its militarist follies and further enrich its billionaire
owners, having raped its own country’s natural resources, fouled
the whole world’s air, land, and oceans, murdered many millions of
the guiltless poor and helpless, and stolen its citizens birthright
and future, teeters perilously at the brink of implosion and
meltdown.

Capital punishment, indeed…

When hope
fails, magical thinking begins. A miracle of human evolution is
needed for life to continue. There is no time left, and there are no
options, no escapes, no dodges. Life forms must adapt, evolve, or
die. Contrary to our central myth, we are not an exception. We must
act now, and choose life or extinction. This will be our finest hour.
Or, very soon, our last.

Paul
Edwards is
a writer and film-maker in Montana. He can be reached
at: hgmnude@bresnan.net

See
also

In
case you missed it: US
‘would lose a war with China fought in the Pacific: Pentagon sources
warn

Western
media’s favorite Hong Kong ‘freedom struggle writer’ is
American ex-Amnesty staffer in yellowface

Click for
Spanish,
German,
Dutch,
Danish,
French,
translation- Note- Translation
may take a moment to load.

==============================

* De status quo die
zo
angstvallig wordt vastgehouden door politici, die in feite worden
gestuurd door de grote bedrijven en de financiële sector, maar ook door
de grote mediabedrijven en de super welgestelden, ofwel de plutocraten….. Anders gezegd: deze grote bedrijven en plutocraten hebben in feite de politiek in de zak, iets dat met de Coronacrisis nog eens is bevestigd, miljarden voor bedrijven terwijl de verplegende en verzorgende beroepen kunnen barsten en men al jaren veel te weinig investeert in onderwijs en medische zorg….. Neem wat dat laatste betreft ook de bezuinigingen op de GGD, terwijl de AIVD in 2016 al waarschuwde dat Nederland niet klaar was voor een pandemie…… Eén en ander is ook terug te vinden in het opleggen van de belastingen: hoe is het mogelijk dat de laagst verdienende arbeiders een veel hoger percentage aan belasting moeten betalen dan de (grote) bedrijven, terwijl die bedrijven makkelijk veel meer belasting kunnen betalen…… Overigens ook te zien aan het laag houden van de spaarrente ten behoeve van de grootaandeelhouders, waardoor ook de pensioenfondsen miljarden hebben verloren en daarmee bijna werden en worden gedwongen hun geld op de beurs te vergokken……. (dat is niet nodig als de pensioenfondse maar wilden investeren in bijvoorbeeld woningbouw en daar hoeven geen winsten van 10% per jaar te worden behaald, een paar procent is al voldoende om aan de verplichtingen te kunnen blijven voldoen……)