Vorige week werd bekend dat er relatief veel ouderen een ongeluk krijgen met de fiets. Daar gaat men iets aan doen: de ouderen gaan fietslessen krijgen. Men kan beter de lokale en provinciale bestuurders les geven in het tegengaan van corruptie, les geven in het controleren van de fietspaden en andere wegen waar fietsers gebruik van maken en les geven in het controleren van de werkzaamheden aan fietspaden en wegen waar fietsers gebruik van maken. De wegenbouwersmaffia zou, na wanprestaties in kwaliteit en duur van de werkzaamheden, eindelijk eens echt aangepakt moeten worden.
De huppelkut Schultz van Haegen maakte vorige week bekend, dat het puntenrijbewijs niet zal gelden voor hufterig rijgedrag. Deze hufterige automobilisten (en scooterbestuurders) zijn zeker schuld aan veel ongevallen waar ouderen op de fiets bij betrokken zijn, maar volksgezondheid is nu eenmaal van ondergeschikt belang ten opzichtige van de economie (zo veel mogelijk auto’s en scooters verkopen), dus we gaan de mensen die gebruik maken van deze vervoersmiddelen niet dwars zitten.
Conclusie: de overheid, zowel landelijk, provinciaal en lokaal zouden eindelijk eens echt meer aandacht moeten hebben voor het schoonste vervoer dat er op lopen na is: de fiets. Goede fietspaden en wegen waar fietsers gebruik van moeten maken, zodat je ook nog eens om je heen kan kijken, zonder constant alert te moeten zijn op gaten en bobbels in het wegdek. Ten allen tijde voorrang voor fietsers en bij rood licht eerst groen voor fietsers, fietsen is inspannend, dus de longen staan ver open, nu mag je bijvoorbeeld in de stad overal stoppen als fietser waarna je vaak minutenlang de ellende van gemotoriseerd verkeer mag inademen.
Wel drukte maken over roken, maar als fietser (en voetganger) mag je een berg ellende inademen waar een sigaret nog heilig bij is.
Fietslessen? Laat me niet lachen!
