Thierry Baudet en Paul Cliteur zijn niet zoals ze beweren de ‘veroveraars’ van de democratie!!

Thierry Baudet en Paul Cliteur beweren dat het Forum voor Democratie (FVD), nu een politieke partij, de democratie moeten heroveren. Cliteur helpt Baudet, zoals hij o.a. met het inspreken van een promo video voor het FVD heeft gedaan.

Vandaag een analyse door Matthijs van de Sande van het woord democratie, gepubliceerd in Doorbraak.eu (30 september jl.). Hierin wordt duidelijk uitgelegd, dat Baudet, Cliteur en figuren als Wilders allesbehalve echte democratie voorstaan:

De
Democratie moeten we juist heroveren op elitaire pianofetisjisten als
Baudet

Thierry
Baudet – “de belangrijkste intellectueel van Nederland”,
volgens hemzelf – maakte vorig weekeinde bekend dat zijn “Forum
voor Democratie” voortaan door het leven zal gaan als politieke
partij. Natuurlijk vond hij zijn niet veel minder zelfingenomen
promotor Paul
Cliteurbereid
om een promofilmpje (zie hieronder) in te spreken. Het is tijd, zo
stelt Cliteur, dat we nu eens “over onze onderlinge
meningsverschillen heenstappen en dat we onze democratie heroveren”.

Sec
gezien ben ik het helemaal met Cliteur eens. Het wordt inderdaad tijd
dat we de term “democratie” heroveren. Laten we terugkeren naar
de oorspronkelijke geest van het begrip “democratie”.

Want
wat betekent “democratie” eigenlijk? De gangbare, hedendaagse
lezing is dat de term is gebaseerd op een samenvoegsel van het
oud-Griekse “dèmos” – dat vaak als “volk” wordt vertaald –
en “krateo” – dat men dan gemakshalve vertaalt als “heersen
of regeren” (hoewel “het hebben van macht” waarschijnlijk een
betere vertaling zou zijn). “Democratie” zou dus zoiets moeten
betekenen als een “regering van of door het volk”.

Welja…
behalve dus dat “dèmos” in de Griekse oudheid wel iets anders
betekende dan ons hedendaagse “volk”. De originele term “dèmos”
draagt helemaal niet een dergelijke nationalistische connotatie
(sowieso is ons begrip van nationalisme nauw verbonden met dat van de
moderne natiestaat, die in de Griekse oudheid als zodanig helemaal
niet bestond). Maar wat belangrijker is: “dèmos” was in eerste
instantie vooral ook een sociaal-economische term. Voor de oude
Grieken was “het volk” gewoon het plebs, het gepeupel…. de
armen, dus.

Aristoteles
(zelf overigens niet bepaald een democraat), onderscheidt democratie
onder andere van oligarchie, wat vrij vertaald zoiets betekent als
een “heerschappij door weinigen” – door een elite, dus. Het
verschil tussen democratie en oligarchie beschrijft hij als volgt:
“waarin democratie en oligarchie van elkaar verschillen is armoede
en rijkdom. Waar het gezag op rijkdom berust, of het nu om een klein
of groot aantal vermogenden gaat, is de staatsvorm noodzakelijkerwijs
een oligarchie; waar het bij onbemiddelden berust is het een
democratie.” En, zo voegt hij er nog aan toe: “het is […]
alleen een bijkomstig verschijnsel dat de ene groep klein is en de
andere groot” (Politika, Boek III, h. 8). 

Wat democratie in eerste
instantie definieert, volgens Aristoteles, is niet dat het een
heerschappij is voor en door “de natie” (zoals Wilders, Baudet,
of Cliteur ons willen doen geloven), of zelfs voor en door een
meerderheid van een bevolking (zoals vaak ten onrechte wordt
voorondersteld). Democratie is, in eerste instantie, een regime van
en voor een specifieke sociale klasse: de armen, het plebs.

“Democratie”
vertaalt – om het met een twintigste eeuwse slogan te vatten –
dus nog het best als “power to the people”. Alle macht aan de
onderdrukten, de uitgebuitenen, de precairen, de verworpenen der
aarde!

Laten
we dus inderdaad de democratie heroveren. Niet MET, maar vooral OP
elitaire pianofetisjisten en bekrompen nationalisten zoals Baudet en
Cliteur. Laten we NIET “over onze verschillen heenstappen” (echt,
wat voor bloedeloos begrip van “democratie” impliceert die
formulering op zichzelf al?), en het in plaats daarvan eerst eens
hebben over wat “democratie” écht betekent. Want echte
democratie vooronderstelt geen halfslachtige staatshervormingen,
zoals Cliteur beweert (referenda, een gekozen burgemeester, grenzen
dicht voor alles dat niet wit is), maar “power to the people”.

Democratie
is zelfbestuur van, voor en door de armen.

Mathijs
van de Sande

Voor meer berichten n.a.v. het bovenstaande, klik op één van de labels, die u onder dit bericht terug kan vinden, dit geldt niet voor de labels Aristoteles en oligarchie.