Month: May 2016

Annelies D’Hulster heeft een boek geschreven getiteld ‘Nooit meer thuis’, wel een beetje vreemd die titel, daar er al een ander boek onder die titel is verschenen. In het programma ‘Interne Keuken’ op VRT Radio1 (of Radio1.be) vertelde D’Hulster over de hachelijke tocht, die veel Gambianen ondernemen als ze vluchten naar het ‘gelukkige land’ Libië, voor de oversteek naar de EU. D’Hulster maakte die tocht, althans een groot deel van die reis (daarover zo meer) en schreef een boek over haar ervaringen.

D’Hulster beschreef een uiterst lange reis, met veel hindernissen en gevaar. Het cliché, dat in de politiek en de reguliere media vaak voorbijkomt, dat toekomstige vluchtelingen zich wel drie keer zullen bedenken, als ze horen dat er veel vluchtelingen verdrinken in de Middellandse Zee, boorde D’Hulster keihard de grond in. De mensensmokkelaars die stevig verdienen, vertellen aan iedereen die het maar horen wil, dat dit verhalen zijn, om hen te ontmoedigen te vluchten naar Europa en er dus niets van waar is……. Hoewel ze later in de uitzending ook vertelde, dat men vaak het geloof heeft, na het horen van een verdronken dorpsgenoot of familielid, dat hen dit niet zal overkomen, en zij uiteindelijk Europa wel zullen bereiken……

Jammer dat D’Hulster niet vertelde over de herkomst ‘van het geld’ dat met zo’n reis gemoeid is, vaak een paar duizend dollar. In een aantal gevallen, worden die bedragen ‘geschonken’ tegen de belofte dat men eenmaal in Europa een fiks bedrag zal moeten terugbetalen, dat kan tot $ 10,000.– of meer oplopen…… Wel vertelde D’Hulster, dat vrouwelijke vluchtelingen nogal eens worden misbruikt onderweg…….

Even terug naar de Middellandse Zee: volgens D’Hulster eist de woestijn minstens zoveel slachtoffers. Dat deel van de reis heeft ze trouwens uit veiligheidsoverwegingen niet gemaakt (ze was alleen op reis). Wel heeft D’Hulster met veel mensen gesproken, die deze reis hebben gemaakt en met de mensensmokkelaars, die hen vervoerden. ‘Pickup trucks’ maken de tocht van Niger naar Libië, dwars door de woestijn…. Dit zijn geen vrachtwagens, laat u niet foppen door het woord ‘truck’: neem de cabine van een doorsnee bestelbus, met een laadbak daarachter.

Op zo’n laadbak gaan, houdt u vast: 36 vluchtelingen!! Met stokken, die op een speciale manier zijn vastgemaakt aan de laadbak, om extra ruimte te creëren, hangen mensen deels buiten de laadbak. Deze mensen hebben de stok tussen hun benen tot achter hun rug en leunen daarop met hun lichaam tot buiten het voertuig. Wie er afvalt heeft pech gehad: er wordt niet gestopt, deze mensen zijn vervolgens ten dode opgeschreven……..

In Libië aangekomen worden de meeste van deze vluchtelingen opgesloten in zeecontainers, nog in de woestijn wel te verstaan………. Daar krijgt men de kans familie in het thuisland te bellen, om zo nog meer geld los te peuteren, ook dat gaat weer niet over misselijke bedragen…….. U begrijpt het: in die containers komen veel vluchtelingen op een vreselijke manier om het leven…….

Dan zijn er mensen en zelfs politici in Nederland, die deze mensen ‘gelukzoekers’ durven te noemen, terwijl ze dit soort uiterst gevaarlijke tochten toch echt alleen afleggen, daar er totaal geen hoop is op een iets beter leven, of het nu om Gambia gaat, Congo of noem maar een land in Afrika, waar je je leven niet zeker bent……..

Bovendien, wat zou u doen, als u in een land leefde, waar geen oorlog was, maar waar u wel zeker zou weten, dat één of meer van uw kinderen zou omkomen voor het tiende levensjaar…….. Ben je dan een ‘gelukzoeker’ als je naar een land vlucht, waar je zeker bent, dat dit daar niet zal gebeuren???

Overigens heeft Annelies D’Hulster een website, waar zij bij tijd en wijle berichten over Gambia publiceert.

Klik voor meer berichten n.a.v. het voorgaande, op één van de labels, die u onder dit bericht aantreft.