Het
is meer dan duidelijk dat de coup in Bolivia alles te maken heeft met
grondstoffen, daar president Evo Morales de delving van o.a. indium
en lithium heeft genationaliseerd, de eerste, dus indium is van groot belang voor de
LCD schermen van smartphones enz. en lithium voor accu’s van deze
telefoons en andere toepassingen zoals accu’s voor elektrische fietsen
en auto’s………

(mijnwerker met hamer en beitel……)

Ook
de olie en gaswinning werd door Morales genationaliseerd, waar
eerdere protesten in bloed werden gesmoord, protesten om meer
inkomsten uit de grondstoffen ten goede te laten komen van het hele
volk, dus ook voorde meerderheid van de oorspronkelijke
bevolking….. Bij protesten in 2003 kwamen tenminste 70
Bolivianen van de oorspronkelijke bevolking om het leven, ofwel die
werden vermoord door politie en leger…….

Nationaliseringen
werken als een rode lap op een stier als het om de VS gaat en om die
reden heeft de VS al vele keren ingegrepen in Latijjns-Amerika, niet
alleen door militaire campagnes, ofwel illegale oorlogen, maar ook
door het organiseren van opstanden die dan moeten uitmonden in een
staatsgreep….. Mocht dat niet lukken zet de CIA het leger en
politie van een dergelijk land onder druk een staatsgreep te
forceren, uiteraard met de hulp van de VS, die e.e.a. organiseert en
regisseert….. Als ook dat niet lukt zoekt de VS op basis van leugens (false flag operaties) een oorzaak om een (illegale) oorlog tegen zo’n land te beginnen….

In Bolivia heeft de VS een combinatie van voornoemde zaken gebruikt, ofwel een coup door leger en politie, die vooraf werd gegaan door protesten….. Deze zogenaamde opstand tegen de
democratisch gekozen president Morales zou door het hele volk
gesteund zijn. Althans zo berichtten de westerse reguliere media,
gelul van een dronken aardbei daar het grootste deel van het volk tot
de oorspronkelijke bevolking behoort en deze bevolking heeft Morales,
die zelf tot deze oorspronkelijke bevolking behoort (‘indianen’), voor
meer dan 95% gesteund……. 

De
regering Morales heeft het als eerste regering (en voor het eerst
sinds de witte kolonisator haar genocide begon in Latijns-Amerika), opgenomen voor het grootste deel van het volk, zoals gezegd de oorspronkelijke
bevolking. Door het beleid van Morales en zijn regering is de armoede
onder die bevolkingsgroep aanmerkelijk afgenomen en hij voerde daarnaast een prima economisch beleid…. Natuurlijk hebben de bedrijven,
die genationaliseerd werden (en toch nog dikke winsten mochten maken), een
grote verantwoording voor de coup die Morales aan de kant zette……

In
Washington (DC) is een arbitrage rechtbank gesitueerd,
de International Center for the Settlement
of Investment Disputes (ICSID), NB een onderdeel van de
Wereldbank….. Deze organisatie en de Wereldbank werken bepaald niet
in het belang van arme bevolkingsgroepen en veroordelen
dergelijke nationaliseringen…… ICSID heeft Bolivia gelast meer
rekening te houden met de internationale bedrijven als de
mijnbedrijven en die van de olie- en gassector….. Bolivia, Cuba,
Nicaragua en Venezuela hebben zich intussen teruggetrokken uit het ICSID en een zelfde soort arbitrage
opgezet, echter met één groot verschil, deze organisatie houdt wel
rekening met het volk en niet met de grote bedrijven die landen als
Bolivia voor een deel hebben leeggezogen……

Salon
bracht op 22 november jl. een artikel van Globetrotter (Naked Kapitalism) waarin e.e.a. aangaande de
grondstoffen wordt verduidelijkt, jammer dat men niet lithium noemde,
daar Bolivia ook de grootste voorraad lithium zou hebben….

NOVEMBER
20, 2019

The
Coup in Bolivia Has Everything to Do With the Screen You’re Using
to Read This

Photograph
Source: Senado Federal – CC
BY 2.0

by VIJAY
PRASHAD

iPhone XS (AP/Marcio Jose Sanchez)

When
you look at your computer screen, or the screen on your smartphone or
the screen of your television set, it is a liquid crystal display
(LCD). An important component of the LCD screen is indium, a rare
metallic element that is processed out of zinc concentrate.

The two
largest sources of indium can
be found in eastern Canada (Mount Pleasant) and in Bolivia (Malku
Khota). Canada’s deposits have the potential to produce 38.5 tons
of indium per year, while Bolivia’s considerable mines would be
able to produce 80 tons per year.

Canada’s
South American Silver Corporation—now TriMetals Mining—had signed
a concession to explore and eventually mine Malku Khota. Work began
in 2003, two years before Evo Morales and the Movement for Socialism
(MAS) won their first presidential election in Bolivia. South
American Silver conducted several studies of the region, all of which
found substantial deposits that were poised to make this Canadian
firm one of the major players in the mining industry.

A
study done by Allan Armitage and others for South American Silver,
and delivered to the company in 2011, showed that the Malku Khota
mine would produce substantial amounts of silver, indium, lead, zinc,
copper, and gallium. “The indium and gallium,” the study
noted,
“are regarded as strategic metals that give the project future
upside potential.” Gallium is used for thermometers and barometers,
as well as in the testing side of the pharmaceutical industry. There
is Fort Knox level treasure to be made from these minerals.

Resource
Nationalism

Evo
Morales rode to victory in 2006 with the promise of a new day for
Bolivia. Key to his agenda was to take control of the country’s
resources and use them to improve the quality of life of Bolivia’s
deprived populations. One of the great tragedies of Bolivia has been
that since the mid-16th century, the indigenous populations have had
to work to remove precious wealth from underneath their lands and
send that wealth to enrich the people of Europe and later North
America. They did not benefit from those riches.

Millions
died in the mines of Potosí to bring the silver, and later tin, out
of the ground. For the indigenous people who live near and on the
hill, everything is upside down—one of the most lucrative hills is
known as Cerro Rico (Rich Hill), while in Spanish there is a phrase
that toys with the idea that wealth is equivalent to Potosí (vale
un Potosí).
Morales’ message during his campaign was framed around the concept
of resource nationalism—use our resources to better the lives of
those who live in deprivation and indignity.

Morales
first went after the oil and gas industry. It is important to recall
that his opponent in this year’s election—Carlos Mesa—was the
president right before Morales won the election in December 2005.
Mesa had come to power when his predecessor Sánchez de Lozada
resigned in disgrace over the mass demonstrations in 2003 when
Bolivians demanded more control over their gas reserves (the state
repression was severe, with at least 70 people killed in the
demonstrations). In May 2006—just over three months after being
sworn in as president—Morales announced that the oil and gas
industry had been nationalized. It is important to recall that his
approval rating was well above 80 percent.

Nationalization
was not easy, since the Bolivian government could not expropriate
assets but only raise taxes and renegotiate contracts. Even here, the
government faced problems since it lacked enough technical skills to
understand the opaque energy sector. Furthermore, the problem with
the energy sector is that even nationalized oil and gas must be sold
to the transnational firms that then process them and market them;
they remain in control of the value chain. What Morales’ government
was able to do was to ensure that the State controlled 51 percent of
all private energy firms that operated in Bolivia, which allowed the
State’s coffers to fill rapidly. It was this money that was
invested to go after poverty, hunger, and illiteracy.

Revenge
of the Mining Companies

Canada’s
Fraser Institute—a libertarian think tank that is heavily funded by
the energy and mining sector—publishes an annual survey of mining
companies. This survey is conducted by asking mining executives their
opinions on a range of issues. The 2007–08
survey said
that Bolivia is the second-worst country for investment; the worst
was Ecuador. In 2010, the World
Bank’s Ease of Doing Business Index rated
Bolivia at 161 of 183 countries. Heads of mining firms—from
Barrick’s Peter Munk to Repsol’s Antonio Brufau—made
disparaging comments about the nationalization program. “If Bolivia
keeps on this path,” a Wall Street banker told me at that time,
“these companies will make sure that Bolivian natural gas remains
underground.” Bolivia might be embargoed; Morales might be
assassinated.

Pressure
mounted daily on the MAS government, which began a process to write a
new Constitution that would both protect nature and insist on
resource wealth being used for the people. There was an immediate
contradiction here: if the MAS government was going to undo centuries
of deprivation, it would have to mine the earth to bring out the
wealth. A tragic choice befell the government—it could not both
conserve nature and transform the wretched conditions of everyday
life at the same level of caution. At the same time, to get its
minerals and energy to market, it had to continue to negotiate with
these transnational firms; no immediate alternative was present.

Nationalization

Despite
the constraints on it, the MAS government continued to nationalize
resources, and insist on State firms being partners in resource
extraction. Transnational firms immediately took Bolivia to the
International Center for the Settlement of Investment Disputes
(ICSID), a part of the World Bank system. The ICSID—formed in
1966—is based in Washington, D.C., and shares an outlook toward
business that mirrors that of the U.S. Treasury Department.

On
April 29, 2007, the leaders of Bolivia (Evo Morales), Cuba (Carlos
Lage), Nicaragua (Daniel Ortega), and Venezuela (Hugo Chávez) signed
a declaration to create an alternative to the investor-government
system institutionalized in the ICSID. Bolivia and Ecuador formally
withdrew from this U.S.-dominated system, while Venezuela’s Supreme
Court declared that it did not have the power to intervene in
Venezuelan sovereign affairs.

On
July 10, 2012, Morales’ government nationalized the Malku Khota
property of South American Silver. Company CEO Greg Johnson said he
was “really shocked” at the decision. South American Silver’s
shares dropped immediately; it had been trading at $1.02 on July 6,
and it fell to $0.37 on July 11.

The
immediate spur for the nationalization was the protest around the
mine by indigenous artisanal miners who did not want this
mega-project to undermine their livelihood. South American Silver had
spent a great deal of money to convince 43 of the 46 neighboring
communities to accept the mine; but they could not convince the
artisanal miners. “Nationalization is our
obligation,” said Morales.

All
that indium would not make its way in significant quantities to the
factories to produce LCDs for television sets, computer monitors, and
cell phones.

South
American Silver took the Bolivian government to the Permanent Court
of Arbitration at The Hague. In November last year, the Court ordered
Bolivia to pay South American Silver $27.7 million rather than the
$385.7 million that TriMetals (the new name for South American
Silver) had demanded.

Coup

In
July 2007, U.S. Ambassador Philip Goldberg sent a cable to Washington
in which he pointed out that U.S. mining firms had approached his
embassy to ask about the investment climate in Bolivia. Goldberg felt
that the situation for mining firms was not good. When asked if he
could organize a meeting with Vice President Álvaro García Linera,
he said,
“Sadly, without dynamite in the streets, it is uncertain whether
the Embassy or the international mining companies will be able to
attain even this minimal goal.”

“Without
dynamite in the streets” is a phrase worth dwelling upon. A year
later, Morales expelled Goldberg from Bolivia, accusing him of aiding
the protests in the town of Santa Cruz. Just over a decade later, it
was the “dynamite” that removed Morales from power.

Resource
nationalism is no longer on the agenda in Bolivia. The fate of Malku
Khota is unknown. The fate of your screen is guaranteed—it will be
replaced with indium from the Potosí deposits. And the benefits of
that sale will not go to improving the well-being of Bolivia’s
indigenous population; they will enrich the transnational firms and
the old oligarchy of Bolivia.

This
article was produced by Globetrotter,
a project of the Independent Media Institute.

More
articles by:VIJAY
PRASHAD

Vijay
Prashad’s most
recent book is No Free Left: The Futures of Indian
Communism (New Delhi: LeftWord Books, 2015).

==================================

Zie ook:

‘Bolivia: OAS heeft gelogen over verkiezingen: Evo Morales onterecht afgezet middels staatsgreep!‘

‘NOS liegt weer over Evo Morales (Boliviaanse president) die met coup werd afgezet‘

‘Bolivia coup een ‘CIA job’, aldus anonieme Duitse veiligheidsanalist, met lessen voor de toekomst‘

‘Bolivia: misdadigers die vechten voor het kapitalisme‘

The US EMBASSY in Bolivia continues carrying out covert actions to support the coup d’état against President Evo Morales.

‘NOS met fake news over Bolivia‘

‘Bolivianen eisen hun president terug‘

‘Bolivia: staatsgreep maakt eind aan succesvol presidentschap Evo Morales‘

‘Bolivia: bewijs op tafel dat VS aanstuurt op een coup”

Bolivia’s Evo Morales ‘unhurt’ after helicopter emergency landing

Bolivia Closes 2018 Among The Highest Economic Growth Rates

Bolivia’s Remarkable Socialist Success Story: President Evo Morales has transformed his country’s economy with an unapologetically left-wing agenda.

‘NAVO gaat VS helpen in Zuid-Amerika terreur uit te oefenen: Colombia lid van de NAVO……..‘

‘VS couppleger in Venezuela belooft VS Venezolaanse olie als hij de macht heeft overgenomen‘ 

‘Halliburton en Chevron hebben groot belang bij ‘regime change’ in Venezuela‘ (zie de links in dat bericht naar meer artikelen over Venezuela)

‘9 ‘ex-FARC rebellen’ vermoord door leger Colombia: FARC-EP opgericht‘

‘Mensenrechten- en milieuactivisten worden massaal vermoord in Brazilië en Colombia, waar het laatste land NAVO bases heeft…….‘

‘Koenders heeft vrijlating gegijzelde Spoorloos makers in Colombia bewerkstelligt……. AUW!!!‘

‘Paus Franciscus in Colombia om vrede te prediken……‘

‘People of Brazil: my sincere condolences with ‘your’ fascistic, psychopathic president Bolsonaro……‘

‘VS commando’s vechten o.a. in Midden- en Zuid-Amerika, aldus het VS ministerie van oorlog………‘

‘NAVO naar Zuid-Amerika? Weg met dit agressieve, terroristische bondgenootschap, NU!!!‘

‘Bolton geeft toe dat de VS een fascistisch beleid voert……‘

‘Bolsonaro, de fascistische nieuwe president van Brazilië, werd volgens Avaaz en fake news brengers als de NYT gekozen door manipulatie via WhatsApp‘

‘Bolsonaro wint Braziliaanse verkiezingen >> weer zijn we een fascistisch geleid land ‘rijker…’‘

‘Braziliaanse verkiezingen: democratie versus (neo-) fascisme, ook een groot gevaar in Europa‘

‘Katy Sherriff (Radio1 correspondent Z-Amerika) brandt socialistische partij Brazilië af……‘

======================

Voor meer berichten over VS terreur:

‘VS buitenlandbeleid sinds WOII: een lange lijst van staatsgrepen en oorlogen……….‘

 ‘VS vermoordde meer dan 20 miljoen mensen sinds het einde van WOII……..‘ Tot het jaar 2000, waar deze eeuw intussen al meer dan 2,5 miljoen moorden aan toe zijn te voegen, moorden begaan door de VS en de NAVO (deze terreurorganisatie stond en staat onder militair opperbevel van de VS, de grootste terreurentiteit op aarde…)….

‘List of wars involving the United States‘

‘CIA 70 jaar: 70 jaar moorden, martelen, coups plegen, nazi’s beschermen, media manipulatie enz. enz………‘

‘VS commando’s vechten o.a. in Midden- en Zuid-Amerika, aldus het VS ministerie van oorlog………‘

‘De war on drugs is veel dodelijker dan over het algemeen gedacht‘