John Pilger, journalist, schrijver en
filmmaker heeft een artikel geschreven op Information Clearing House over de illegale aanval met een atoombom op 6 augustus
1945 van de VS op de Japanse stad Hiroshima, waarvan hij stelt dat deze weer kan
gebeuren als we de VS niet weten te stoppen…. Let wel: nu met kernwapens
vele malen sterker dan de atoombommen die destijds werden gebruikt op Hiroshima en Nagasaki….. Bij de VS atoomaanval op Hiroshima werden in 1 seconde 80.000 mensen vermoord, intussen zijn er naar schatting 250.000 mensen overleden aan die vreselijke misdaad tegen de menselijkheid…… Pilger wijst in zijn schrijven op China als toekomstig doel voor
een eventuele kernaanval van de VS……. 

Een in steen ‘gegroefde’ schaduw van één van de slachtoffers in Hiroshima……

Pilger verhaalt over zijn bezoeken aan
Hiroshima en plekken waar na WOII bovengrondse kernproeven werden gehouden. Voorts wijst hij op alle leugens van de VS die werden en worden verteld om
de eerste en tot u nu toe enige aanvallen met een atoombom te bagatelliseren en deze aanvallen te rechtvaardigen…..

De schaduw is alles wat nog over is van deze kinderen die tijdens de atoomaaanval op Hiroshima werden verpulverd……

De pers was in 1945 en de eerste jaren
daarna niet vrij om te melden wat zich had voltrokken in Hiroshima
(en een paar dagen later in Nagasaki). Zo haalt Pilger de Australische
journalist Wilfred
Burchett aan die op 5 september 1945 in de Londense
krant Daily Express meldde dat hij bij de ziekenhuizen, voor Hiroshima slachtoffers, mensen zag die
geen zichtbare verwondingen hadden, maar stierven als vliegen aan wat
hij de ‘atomic plague’ (‘atoomplaag’) noemde….. Burchett wilde met
zijn relaas de wereld waarschuwen voor het gebruik van de
atoombom…. Voor zijn schrijven werd Burchetts accreditatie
ingenomen (toestemming om te mogen berichten uit Japan) en werd hij te schande
gemaakt waarbij zijn naam werd besmeurd, zijn getuigenis over de
waarheid werd hem nooit vergeven…..

Hiroshima 6 augustus 1945……..

Op 13 september 1945 meldde de New York
Times op haar voorpagina dat er geen radioactieve besmetting was de
meten in de ruïnes van Hiroshima…. Generaal Farrell ontkende
categorisch dat er sprake is van blijvende gevaarlijke radioactieve
straling door het gebruik van de atoombom, aldus ‘journalist’ Willam
H. Lawrence……Uiteraard een leugen van enorme proporties……

Al 75 jaar lang wordt aan andere leugen in de
lucht gehouden, de leugen dat de aanvallen op Hiroshima en Nagasaki nodig waren
om een eind aan WOII en aan het sterven van VS militairen te maken,
terwijl er meer dan voldoende bewijs voorhanden is waaruit blijkt dat
Japan zich al veel eerder wilde overgeven en dat zelfs met zware
consequenties voor het Japanse bewind…….. 

Op Radio1 en BNR amper aandacht voor de atoomaanval op Hiroshima, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Duitse radio nieuwszenders, al liet men op WDR5 vanmorgen nog eens de leugen horen dat de atoomaanvallen op Hiroshima en Nagasaki nodig waren om een eind aan de oorlog te maken

Henry Stimpson,
destijds minister van oorlog liet de toenmalige president Truman zelfs weten dat de
luchtmacht van de VS haar vernietigende werk zo grondig had gedaan
dat hij bang was dat er zelfs geen steden over waren om de atoombom
op uit te proberen……. Truman liet een dag na de aanval op
Hiroshima weten dat het experiment was gelukt, hoeveel bewijs
wil je verder nog voor de totaal afwezige reden om atoombommen af te
werpen op Hiroshima en Nagasaki…???

Atoomproef op Marshall Eilanden juli 1946

Dat uitproberen van atoombommen ging
zover dat de VS op 1 maart 1954 op het Bikini atol de eerste
waterstofbom (H-bom) liet ontploffen, echter waar de bevolking van dit atol werd gevacueerd, werd een latere test met zo’n bom op het atol Rongelap uitgevoerd zonder de bevolking te evacueren (terwijl men wist dat deze mensen het slachtoffer zouden worden van deze proef, o.a. door de windrichting), de gevolgen waren dan
ook vreselijk: doodgeboren baby’s en baby’s met vreselijke
misvormingen, als een paar voorbeelden van de gevolgen van deze proef…… Voorts overleden grote aantallen mensen aan diverse kankers als gevolg van deze test en nog steeds hebben
overlevenden te maken met de gevolgen van deze enorme ‘dierproef op
mensen….’ 

De wetenschappers en medici die de bevolking onderzochten na de proef met een H-bom, noemden deze mensen ‘meegaande wilden’, terwijl die wetenschappers en medici dondersgoed wisten dat deze mensen (‘wilden’) werden gebruikt als proefdioeren om te zien wat de effecten zijn op de gezondheid van mensen die te maken zouden krijgen met de fallout, als gevolg van een kernoorlog……

 Een paar van de slachtoffers van deze kernproeven:

Pilger gebruikte e.e.a. in zijn film
‘The Comin War with China’, waarvoor hij het Bikini atol bezocht waar
zogezegd de eerste H-bom werd uitgeprobeerd en nog steeds is de
radioactieve straling daar veel te hoog…….

Pilger wijst in zijn artikel nog eens op de wil van de VS het kernwapen te gebruiken. De Koude Oorlog strateeg Herman Kahn schreef het boek ‘Thinking about the unthinkable’, een boek over een te winnen thermonucleaire oorlog. De RAND Corporation, een instituut dat de oorlogen heeft gepland die de VS sinds Vietnam heeft gevoerd, bracht een studie uit met de titel ‘War with China: Thinking Through the Unthinkable’, een studie in opdracht van het Pentagon…… Vergeet daarnaast niet de uiterst achterlijke vraag van Trump toen hij net aan het bewind was: ‘we hebben kernwapens, waarom gebruiken we ze niet?’ 

Al moet ik toegeven dat het wat betreft oorlogszucht en de inzet van kernwapens bij de Democraten niet veel beter is gesteld, gezien de hiervoor aangehaalde uitspraak van Obama dat ook hij het kernwapen niet langer ziet als een vergeldings- of afschrikkingswapen, maar als een wapen dat hij desnoods als eerste in zou zetten…… En ja, ook Obama is niet alleen de eerste president die de volle 2 termijnen in oorlogen was verwikkeld, maar hij begon ook nog eens 2 illegale oorlogen, die tegen Libië en Syrië, bovendien zijn hij en zijn minister van buitenlandse zaken destijds, Hillary Clinton, direct verantwoordelijk voor de oorlog in Oost-Oekraïne……. (Hillary Clinton organiseerde en betaalde de coup tegen de democratisch gekozen president Janoekovitsj, dit kostte de VS 4 miljard dollar!! De megalomane psychopaat Clinton wilde overigens de Stille Oceaan hernoemen en had daar de American Sea voor in gedachten, zo blijkt uit het artikel van Pilger….)  

We moeten van
alle kernwapens af, om te
beginnen met de kernwapens die liggen opgeslagen op luchtmachtbasis
Volkel, kernwapens waarover Nederland zelfs geen zeggenschap heeft,
maar waarvoor ons land wel als één van de eerste doelen zal dienen
als de VS zo gek zou zijn om China dan wel Rusland aan te vallen met
kernwapens…… Ex-president van de VS Obama (tevens winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede…..), de huidige president Trump, ex-premier van
Groot-Brittannië
May en de huidige premier Johnson, hebben zich het recht toegeëigend
als eerste het kernwapen te gebruiken, dus niet langer als
vergeldingswapen, of als wapen ter afschrikking van ‘buitenlandse
agressie…..’ (wie zijn er internationaal vooral agressief?? Juist, het
westen onder aanvoering van de VS!!) Daarmee is het gebruik van het
kernwapen dichterbij dan
ooit tevoren….. Men heeft zelfs tactische kernwapens ontwikkeld die
gebruikt kunnen worden op het slagveld (beter: slachtveld..), echter elk
gebruik van een
kernwapen zal leiden tot gebruik van meer en zwaardere kernwapens en
daarmee zal het voortbestaan van de mens op het spel komen te
staan…

Hoe is het mogelijk dat onze opvolgende
regeringen met de partijen CDA, VVD, PvdA, D66 en
ChristenUnie (en heel even de PVV), akkoord zijn gegaan met de opslag van kernwapens
waar het geen zeggenschap over heeft…. Regeringen die het gebruik
van deze massavernietigingswapens overlaten aan een staat die na het eind van WOII (maar inclusief de
aanvallen op Hiroshima en Nagasaki) bekend staat als de grootste
oorlogsmisdadiger, die na die oorlog de ene na de andere illegale
oorlog is begonnen, waarbij tot nu toe ruim meer dan 22,5 miljoen
mensen werden vermoord….. (en dat niet zelden met de hulp van
andere NAVO-lidstaten als Nederland……) Sterker nog: een paar van
die regeringen zijn verantwoordelijk voor de keus van de JSF, puur en
alleen omdat die nepstraaljagers de opgeslagen kernwapens van Volkel
kunnen vervoeren en afwerpen……. En dan te bedenken dat de VS het enige land is
dat ooit atoombommen heeft gebruikt tegen een burgerbevolking, aanvallen die we vandaag en op 9 augustus herdenken als enorme oorlogsmisdaden en verschrikkelijke misdaden tegen de menselijkheid (9 augustus 1945: de atoomaanval op Nagasaki)……

Alle kernwapens moeten als de donder weg uit Nederland!! De hoogste tijd dat ook Rutte 3 (NB met 2 christelijke partijen!!) kiest voor de mensheid en niet voor een niet te winnen kernoorlog!!

Voor het volgende artikel heb je aan het eind de mogelijkheid te klikken voor een ‘Dutch vertaling’, dat neemt wel enige tijd in beslag (denk aan tientallen seconden, niet minuten):

Another
Hiroshima is Coming… Unless We Stop It Now

By
John Pilger

July 04, 2020
“Information
Clearing House”
– When I first went to Hiroshima in 1967, the shadow on the steps was
still there. It was an almost perfect impression of a human being at
ease: legs splayed, back bent, one hand by her side as she sat
waiting for a bank to open.

At a quarter past
eight on the morning of August 6, 1945, she and her silhouette were
burned into the granite.

I stared at the shadow
for an hour or more, then I walked down to the river where the
survivors still lived in shanties.

I met a man called
Yukio, whose chest was etched with the pattern of the shirt he was
wearing when the atomic bomb was dropped.

He described a huge
flash over the city, “a bluish light, something like an electrical
short”, after which wind blew like a tornado and black rain fell.
“I was thrown on the ground and noticed only the stalks of my
flowers were left. Everything was still and quiet, and when I got up,
there were people naked, not saying anything. Some of them had no
skin or hair. I was certain I was dead.”

Nine years later, I
returned to look for him and he was dead from leukaemia.

“No radioactivity in
Hiroshima ruin” said The
New York Times front
page on 13 September, 1945, a classic of planted disinformation.
“General Farrell,” reported William H. Lawrence, “denied
categorically that [the atomic bomb] produced a dangerous, lingering
radioactivity.”

Only one reporter,
Wilfred Burchett, an Australian, had braved the perilous journey to
Hiroshima in the immediate aftermath of the atomic bombing, in
defiance of the Allied occupation authorities, which controlled the
“press pack”.

“I write this as a
warning to the world,” reported Burchett in the London Daily
Express  of
September 5,1945. Sitting in the rubble with his Baby Hermes
typewriter, he described hospital wards filled with people with no
visible injuries who were dying from what he called “an atomic
plague”.

For this, his press
accreditation was withdrawn, he was pilloried and smeared. His
witness to the truth was never forgiven.

The atomic bombing of
Hiroshima and Nagasaki was an act of premeditated mass murder that
unleashed a weapon of intrinsic criminality. It was justified by lies
that form the bedrock of America’s war propaganda in the 21st
century, casting a new enemy, and target – China.

During the 75 years
since Hiroshima, the most enduring lie is that the atomic bomb was
dropped to end the war in the Pacific and to save lives.

“Even without the
atomic bombing attacks,” concluded the United States Strategic
Bombing Survey of 1946, “air supremacy over Japan could have
exerted sufficient pressure to bring about unconditional surrender
and obviate the need for invasion. “Based on a detailed
investigation of all the facts, and supported by the testimony of the
surviving Japanese leaders involved, it is the Survey’s opinion
that … Japan would have surrendered even if the atomic bombs had
not been dropped, even if Russia had not entered the war [against
Japan] and even if no invasion had been planned or contemplated.”

The National Archives
in Washington contains documented Japanese peace overtures as early
as 1943. None was pursued. A cable sent on May 5, 1945 by the German
ambassador in Tokyo and intercepted by the US made clear the Japanese
were desperate to sue for peace, including “capitulation even if
the terms were hard”. Nothing was done.

The US Secretary of
War, Henry Stimson, told President Truman he was “fearful” that
the US Air Force would have Japan so “bombed out” that the new
weapon would not be able “to show its strength”. Stimson later
admitted that “no effort was made, and none was seriously
considered, to achieve surrender merely in order not to have to use
the [atomic] bomb”.

Stimson’s foreign
policy colleagues — looking ahead to the post-war era they were
then shaping “in our image”, as Cold War planner George Kennan
famously put it — made clear they were eager “to browbeat the
Russians with the [atomic] bomb held rather ostentatiously on our
hip”. General Leslie Groves, director of the Manhattan Project that
made the atomic bomb, testified: “There was never any illusion on
my part that Russia was our enemy, and that the project was conducted
on that basis.”

The day after
Hiroshima was obliterated, President Harry Truman voiced his
satisfaction with the “overwhelming success” of “the
experiment”.

The “experiment”
continued long after the war was over. Between 1946 and 1958, the
United States exploded 67 nuclear bombs in the Marshall Islands in
the Pacific: the equivalent of more than one Hiroshima every day for
12 years.

The human and
environmental consequences were catastrophic. During the filming of
my documentary, The
Coming War on China,
I chartered a small aircraft and flew to Bikini Atoll in the
Marshalls. It was here that the United States exploded the world’s
first Hydrogen Bomb. It remains poisoned earth. My shoes registered
“unsafe” on my Geiger counter. Palm trees stood in unworldly
formations. There were no birds.

I trekked through the
jungle to the concrete bunker where, at 6.45 on the morning of March
1, 1954, the button was pushed. The sun, which had risen, rose again
and vaporised an entire island in the lagoon, leaving a vast black
hole, which from the air is a menacing spectacle: a deathly void in a
place of beauty.

The radioactive
fall-out spread quickly and “unexpectedly”. The official history
claims “the wind changed suddenly”. It was the first of many
lies, as declassified documents and the victims’ testimony reveal.

Gene Curbow, a
meteorologist assigned to monitor the test site, said, “They knew
where the radioactive fall-out was going to go. Even on the day of
the shot, they still had an opportunity to evacuate people, but
[people] were not evacuated; I was not evacuated… 

The United States
needed some guinea pigs to study what the effects of radiation would
do.”

Like Hiroshima, the
secret of the Marshall Islands was a calculated experiment on the
lives of large numbers of people. This was Project 4.1, which began
as a scientific study of mice and became an experiment on “human
beings exposed to the radiation of a nuclear weapon”.

The Marshall Islanders
I met in 2015 — like the survivors of Hiroshima I interviewed in
the 1960s and 70s — suffered from a range of cancers, commonly
thyroid cancer; thousands had already died. Miscarriages and
stillbirths were common; those babies who lived were often deformed
horribly.

Unlike Bikini, nearby
Rongelap atoll had not been evacuated during the H-Bomb test.
Directly downwind of Bikini, Rongelap’s skies darkened and it
rained what first appeared to be snowflakes.  Food and
water were contaminated; and the population fell victim to cancers.
That is still true today.

I met Nerje Joseph,
who showed me a photograph of herself as a child on Rongelap. She had
terrible facial burns and much of her was hair missing. “We were
bathing at the well on the day the bomb exploded,” she said. “White
dust started falling from the sky. I reached to catch the powder. We
used it as soap to wash our hair. A few days later, my hair started
falling out.”

Lemoyo Abon said,
“Some of us were in agony. Others had diarrhoea. We were terrified.
We thought it must be the end of the world.”

US official archive
film I included in my film refers to the islanders as “amenable
savages”. In the wake of the explosion, a US Atomic Energy Agency
official is seen boasting that Rongelap “is by far the most
contaminated place on earth”, adding, “it will be interesting to
get a measure of human uptake when people live in a contaminated
environment.”

American scientists,
including medical doctors, built distinguished careers studying the
“human uptake’. There they are in flickering film, in their white
coats, attentive with their clipboards. When an islander died in his
teens, his family received a sympathy card from the scientist who
studied him.

I have reported from
five nuclear “ground zeros” throughout the world — in Japan,
the Marshall Islands, Nevada, Polynesia and Maralinga in Australia.
Even more than my experience as a war correspondent, this has taught
me about the ruthlessness and immorality of great power: that
is, imperial power,
whose cynicism is the true enemy of humanity.

This struck me
forcibly when I filmed at Taranaki Ground Zero at Maralinga in the
Australian desert. In a dish-like crater was an obelisk on which was
inscribed: “A British atomic weapon was test exploded here on 9
October 1957”. On the rim of the crater was this sign:

WARNING:
RADIATION HAZARD 

Radiation levels for a
few hundred metres

around this point may
be above those considered

safe for permanent
occupation.

For as far as the eye
could see, and beyond, the ground was irradiated. Raw plutonium lay
about, scattered like talcum powder: plutonium is so dangerous to
humans that a third of a milligram gives a 50 per cent chance of
cancer.

The only people who
might have seen the sign were Indigenous Australians, for whom there
was no warning. According to an official account, if they were lucky
“they were shooed off like rabbits”.

Today, an
unprecedented campaign of propaganda is shooing us all off like
rabbits. We are not meant to question the daily torrent of
anti-Chinese rhetoric, which is rapidly overtaking the torrent of
anti-Russia rhetoric. Anything Chinese is bad, anathema, a threat:
Wuhan …. Huawei. How confusing it is when “our” most reviled
leader says so.

The current phase of
this campaign began not with Trump but with Barack Obama, who in 2011
flew to Australia to declare the greatest build-up of US naval forces
in the Asia-Pacific region since World War Two. Suddenly, China was a
“threat”. This was nonsense, of course. What was threatened was
America’s unchallenged psychopathic view of itself as the richest,
the most successful, the most “indispensable” nation.

What was never in
dispute was its prowess as a bully — with more than 30 members of
the United Nations suffering American sanctions of some kind and a
trail of the blood running through defenceless countries bombed,
their governments overthrown, their  elections interfered
with, their resources plundered.

Obama’s declaration
became known as the “pivot to Asia”. One of its principal
advocates was his Secretary of State, Hillary Clinton, who, as
WikiLeaks revealed, wanted to rename the Pacific Ocean “the
American Sea”.

Whereas Clinton never
concealed her warmongering, Obama was a maestro of marketing.”I
state clearly and with conviction,” said the new president in 2009,
“that America’s commitment is to seek the peace and security of a
world without nuclear weapons.”

Obama increased
spending on nuclear warheads faster than any president since the end
of the Cold War. A “usable” nuclear weapon was developed. Known
as the B61 Model 12, it means, according to General James Cartwright,
former vice-chair of the Joint Chiefs of Staff, that “going smaller
[makes its use] more thinkable”.

The target is China.
Today, more than 400 American military bases almost encircle China
with missiles, bombers, warships and nuclear
weapons. From Australia north through the Pacific to South-East
Asia, Japan and Korea and across Eurasia to Afghanistan and India,
the bases form, as one US strategist told me, “the perfect noose”.

A study by the RAND
Corporation – which, since Vietnam, has planned America’s wars –
is 

entitled War with China: Thinking Through the Unthinkable.
Commissioned by the US Army, the authors evoke the infamous catch cry
of its chief Cold War strategist, Herman Kahn – “thinking the
unthinkable”. Kahn’s book, On Thermonuclear War, elaborated
a plan for a “winnable” nuclear war.

Kahn’s apocalyptic
view is shared by Trump’s Secretary of State Mike Pompeo, an
evangelical fanatic who believes in the “rapture of the End”. He
is perhaps the most dangerous man alive. “I was CIA director,” he
boasted, “We lied, we cheated, we stole. It was like we had entire
training courses.”  Pompeo’s obsession is China.

The endgame of
Pompeo’s extremism is rarely if ever discussed in the
Anglo-American media, where the myths and fabrications about China
are standard fare, as were the lies about Iraq. A virulent racism is
the sub-text of this propaganda. Classified “yellow” even though
they were white, the Chinese are the only ethnic group to have been
banned by an “exclusion act” from entering the United States,
because they were Chinese. Popular culture declared them sinister,
untrustworthy, “sneaky”, depraved, diseased, immoral.

An Australian
magazine, The
Bulletin,
was devoted to promoting fear of the “yellow peril” as if all of
Asia was about to fall down on the whites-only colony by the force of
gravity.

As the historian
Martin Powers writes, acknowledging China’s  modernism,
its secular morality and “contributions to liberal thought
threatened European face, so it became necessary to suppress China’s
role in the Enlightenment debate …. For centuries, China’s threat
to the myth of Western superiority has made it an easy target for
race-baiting.”

In the Sydney
Morning Herald,
tireless China-basher Peter Hartcher described those who spread
Chinese influence in Australia as “rats, flies, mosquitoes and
sparrows”. Hartcher, who favourably quotes the American demagogue
Steve Bannon, likes to interpret the “dreams” of the current
Chinese elite, to which he is apparently privy. These are inspired by
yearnings for the “Mandate of Heaven” of 2,000 years ago. Ad
nausea.

To combat this
“mandate”, the Australian government of Scott Morrison has
committed one of the most secure countries on earth, whose major
trading partner is China, to hundreds of billions of dollars’ worth
of American missiles that can be fired at China.

The trickledown is
already evident. In a country historically scarred by violent racism
towards Asians, Australians of Chinese descent have formed a
vigilante group to protect delivery riders. Phone videos show a
delivery rider punched in the face and a Chinese couple racially
abused in a supermarket. Between April and June, there were almost
400 racist attacks on Asian-Australians.  

“We are not your
enemy,” a high-ranking strategist in China told me, “but if you
[in the West] decide we are, we must prepare without delay.”
China’s arsenal is small compared with America’s, but it is
growing fast, especially the development of maritime missiles
designed to destroy fleets of ships.

“For the first
time,” wrote Gregory Kulacki of the Union of Concerned Scientists,
“China is discussing putting its nuclear missiles on high alert so
that they can be launched quickly on warning of an attack… This
would be a significant and dangerous change in Chinese policy…”

In Washington, I met
Amitai Etzioni, distinguished professor of international affairs at
George Washington University, who wrote that a “blinding attack on
China” was planned, “with strikes that could be mistakenly
perceived [by the Chinese] as pre-emptive attempts to take out its
nuclear weapons, thus cornering them into a terrible
use-it-or-lose-it dilemma [that would] lead to nuclear war.”

In 2019, the US staged
its biggest single military exercise since the Cold War, much of it
in high secrecy. An armada of ships and long-range bombers rehearsed
an “Air-Sea Battle Concept for China” – ASB – blocking sea
lanes in the Straits of Malacca and cutting off China’s access to
oil, gas and other raw materials from the Middle East and Africa.

It is fear of such a
blockade that has seen China develop its Belt and Road Initiative
along the old Silk Road to Europe and urgently build strategic
airstrips on disputed reefs and islets in the Spratly Islands.

In Shanghai, I met
Lijia Zhang, a Beijing journalist and novelist, typical of a new
class of outspoken mavericks. Her best-selling book has the ironic
title Socialism Is Great! Having grown up in the chaotic,
brutal Cultural Revolution, she has travelled and lived in the US and
Europe. “Many Americans imagine,” she said, “that Chinese
people live a miserable, repressed life with no freedom whatsoever.
The [idea of] the yellow peril has never left them… They have no
idea there are some 500 million people being lifted out of poverty,
and some would say it’s 600 million.”

Modern China’s epic
achievements, its defeat of mass poverty, and the pride and
contentment of its people (measured forensically by American
pollsters such as Pew) are wilfully unknown or misunderstood in the
West. This alone is a commentary on the lamentable state of Western
journalism and the abandonment of honest reporting.

China’s repressive
dark side and what we like to call its “authoritarianism” are the
facade we are allowed to see almost exclusively. It is as if we are
fed unending tales of the evil super-villain Dr. Fu Manchu. And it is
time we asked why: before it is too late to stop the next Hiroshima.

Follow
John Pilger on twitter @johnpilger – http://johnpilger.com/

The
views expressed in this article are solely those of the author and do
not necessarily reflect the opinions of Information Clearing House.

See
also

Atomic
Bombing at 75: Truman’s ‘Human Sacrifice’ to Subdue Moscow

In case
you missed it:
Hiroshima Cover-up: How the War Department’s Timesman Won a Pulitzer

Click
for
Spanish,
German,
Dutch,
Danish,
French,
translation- Note- Translation
may take a moment to load

===========================

Zie ook:

‘Hiroshima en Nagasaki 74 jaar later: tijd om eindelijk de bom te bannen en de VS agressie tegen Rusland te onderzoeken‘

‘Hiroshima, monument van VS agressie‘

‘Bijna 70 atoomtesten later: straling op Marshalleilanden hoger dan in Tsjernobyl‘ 

Voor meer VS terreur:

‘VS vermoordde meer dan 20 miljoen mensen sinds het einde van WOII……..‘
Tot het jaar 2000, deze eeuw zijn er intussen meer dan 2,5 miljoen
moorden aan toe te voegen, moorden begaan door de VS en de NAVO (waar
deze terreurorganisatie onder militair opperbevel stond en staat van de
VS…)….

‘VS buitenlandbeleid sinds WOII: een lange lijst van staatsgrepen en oorlogen……….‘

‘List of wars involving the United States‘

‘CIA 70 jaar: 70 jaar moorden, martelen, coups plegen, nazi’s beschermen, media manipulatie enz. enz………‘

Voor meer berichten over Hiroshima en Nagasaki, klik op het betreffende label, direct onder dit bericht.

PS: hoorde vanmiddag op WDR dat Japan de grootste hoeveelheid plutonium ter wereld bezit en dat in een land dat overal onderhevig is aan aardbevingen……..